ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΨΗΦΙΑΚΗ ΑΠΟΘΗΚΕΥΤΙΚΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ή Η ΧΩΡΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΜΑΣ και πως τη ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΑΣΤΕ;

του Γιάννη Αρβανιτάκη

Φίλες και φίλοι,

ενώ η μειοψηφία των ισχυρών, με φθηνές έως ανύπαρκτες δικαιολογίες, βασανίζει, σκοτώνει και ξανασκοτώνει την πολυταλαιπωρημένη ''ειρήνη''...ενώ ένας πολεμοχαρής γείτονας με την παρέα του ουρλιάζουν και απειλούν να εισβάλουν στη Χώρα μας... ενώ οι φίλοι τους από τον Βορρά συνεχίζουν την εγκληματική τους δράση στην Ουκρανία και απειλούν με πυρηνικά... ενώ ο λεγόμενος υπερατλαντικός μας σύμμαχος και αφεντικό του πλανήτη, ως είθισται, συνιστά ίσες αποστάσεις... ενώ η άλλη, στην πραγματικότητα, ''ποτέ'' σύμμαχός μας Βρετανία κατέχει ένα 4+% περίπου του ελληνοκυπριακού εδάφους (αν δεν το ξέρετε, 253 τετραγωνικά χλμ. καταλαμβάνουν οι Βρετανικές Περιοχές Κυρίαρχων Βάσεων (SBAs - British Sovereign Base Areas) του

Ακρωτηρίου και της Δεκέλειας που παρέμειναν στη βρετανική δικαιοδοσία ως κυρίαρχο βρετανικό έδαφος, σύμφωνα με τη Συνθήκη Ίδρυσης ανεξάρτητης Κυπριακής Δημοκρατίας το 1960) ξαναφλερτάρει με την επιθετική Τουρκία, ώστε να έχει κι αυτή επιρροή/συμμετοχή στην Ανατολική Μεσόγειο... ενώ η πείνα θερίζει κόσμο… συν άλλα πολλά, άκρως ανησυχητικά γεγονότα, οδήγησαν τις σκέψεις μου στο φτωχό μυαλουδάκι μας... σ’ αυτό το αριστούργημα της φύσης που η ανικανότητά μας να αξιοποιήσουμε τις σχεδόν ανεξάντλητες δυνατότητες του ξεπερνά κάθε όριο!

Αίφνης ξαναθυμήθηκαν κάποιοι τη λέξη λογική... και δη την ''κοινή λογική''! Έτσι, την πετάνε κάπου, κάπου σε κανένα δημοσίευμα ή την ξεστομίζουν κάποτε σε κάποια συνέντευξη! 

Αυτή την ώρα υπάρχουν τουλάχιστον 27 εστίες συγκρούσεων ανά την υφήλιο και γύρω στα 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι ζουν σε εμπόλεμες περιοχές... η εκμετάλλευση των συνανθρώπων μας σταματημό δεν έχει, οι πόλεμοι το ίδιο, η πείνα άλυτο πρόβλημα, ακρίβεια, πληθωρισμός, παιχνίδια με την ενέργεια, απειλές με πυρηνικά, και πάμε λέγοντας! Κι εγώ, ο κοινός θνητός, αναρωτιέμαι που βρίσκεται η λογική μέσα σ΄αυτόν τον κυκεώνα; 

Αχ αυτό το μυαλουδάκι βρε παιδιά! Η ζωή μας προίκισε μ’ ένα υπέροχο εργαλείο το οποίο, δυστυχώς, πολύ συχνά, δεν ξέρουμε πως να το χρησιμοποιήσουμε! Οι δυνατότητες του εγκεφάλου μας, για να μην πω απεριόριστες, είναι πράγματι περισσότερες απ’ όσες μπορούμε να φανταστούμε. Κατά την άφιξή μας στον κόσμο κανείς δεν φρόντισε να μας δώσει οδηγίες χρήσεως εγκεφάλου! Η λειτουργία του μυαλού βασίζεται στα δεδομένα που θα του χορηγηθούν και στις εμπειρίες που αποκτά όσο εξελίσσεται.

Στις συζητήσεις με φίλους, αλλά και σε κάποια άρθρα μου, αποκαλώ τον εγκέφαλο μας ''βιολογικό σκληρό δίσκο'', ο οποίος όταν ερχόμαστε στον κόσμο, διαθέτει μόνο ένα λειτουργικό σύστημα και μερικές αναγκαίες, προεγκατεστημένες βασικές εφαρμογές. Σ’ αυτή τη φάση η προσωπικότητά μας είναι εύπλαστη και συμπεριφέρεται σαν τα υγρά που παίρνουν τη μορφή του χώρου που θα τοποθετηθούν. Δεν ξέρουμε που ανήκουμε ούτε ποιοι είμαστε, δεν έχουμε ταυτότητα, δεν γνωρίζουμε ακόμη, αν είμαστε θηλυκά, αρσενικά ή άνευ γένους(!), λευκοί, μαύροι, έγχρωμοι, την εθνικότητά μας, τη θρησκεία μας, την πολιτική χροιά που θα αποκτήσουμε, τι σημαίνει εχθρός ή φίλος, με ποια κριτήρια θα πρέπει να παίρνουμε τις αποφάσεις μας... τι πάει να πει ΑΓΑΠΗ... και άλλα πολλά!

Οι ειδικοί λένε ότι η κληρονομικότητα επηρεάζει κατά ένα 25% τη διαμόρφωση της προσωπικότητας μας, ενώ το 75% αυτού που τελικά γινόμαστε, εξαρτάται από αλληλεπιδράσεις με το περιβάλλον. Με άλλα λόγια, και πάντοτε κατά την ταπεινή μου γνώμη, από τις εφαρμογές που εγκαθίστανται στον βιολογικό μας δίσκο, από τους γονείς μας, τους νηπιαγωγούς, τους δασκάλους, τους καθηγητές, τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης και την κοινωνία που μας περιβάλλει στην πορεία του ατομικού μας γίγνεσθαι. Όσο μεγαλώνουμε, κι ας μου επιτραπεί η σκέψη, τα ΜΜΕ με τα κακόβουλα λογισμικά τους μας κάνουν συστηματική πλύση εγκεφάλου, ούτως ώστε να μας πείσουν όχι μόνο για την ορθότητα ή μη των όσων συμβαίνουν γύρω μας αλλά και των όσων πρόκειται να συμβούν. Αυτά και ιδιαίτερα η τηλεόραση, κρίνουν και καθορίζουν τις τύχες της ανθρωπότητας υποβάλοντας στον τηλεθεατή την δήθεν ορθότητα των πραγμάτων... κι αν μελλοντικά χρειαστεί, θα υπάρχει πάντα μια δικαιολογία στο συρτάρι τους(!)  

Μας υποδεικνύουν...από το τι πρέπει να φάμε, τι να πιούμε ή να φορέσουμε, μέχρι ποιο κόμμα ή ποιον πρέπει να ψηφίσουμε, ποιον να δικάσουμε ή να καταδικάσουμε, πότε να κηρύξουμε ή να δικαιολογήσουμε έναν πόλεμο και το τρενάκι συνεχίζει την πορεία του. Έτσι, εν καιρώ, ωριμάζουμε ανώριμα και γινόμαστε πειθήνια κοινωνικά ανθρωποειδή ρομποτάκια.

Φίλες και φίλοι, θέλω να τονίσω ότι με τα γραφόμενα μου δεν αναφέρομαι σε συνανθρώπους μας που έχουν γεννηθεί με κληρονομικές ή περιγεννητικές ανωμαλίες ούτε και σε άτομα τα οποία έχουν υποστεί εγκεφαλικές βλάβες από τραύματα ή άλλα παθολογικά αίτια.

Οι νευρώνες είναι τα κύτταρα που επεξεργάζονται και μεταδίδουν μηνύματα στον εγκέφαλο και οι συνάψεις είναι οι γέφυρες μεταξύ των νευρώνων που μεταφέρουν τα μεταδιδόμενα μηνύματα. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι ένας νευρώνας έχει κατά μέσο όρο χίλιες συνδέσεις τη φορά. Ο συνολικός αριθμός των νευρώνων υπολογίζεται σε ένα δισεκατομμύριο. Πολλαπλασιάζοντας το δισεκατομμύριο επί χίλια, μας δίνει ένα εκατομμύριο gigabytes (GB).

Οι πληροφορίες που συλλέγουν οι αισθήσεις μας από τα ερεθίσματα του περιβάλλοντος μεταβιβάζονται διαμέσου νευρωνικών οδών στον εγκέφαλο ο οποίος, κατόπιν επεξεργασίας, αποφασίζει ποιες είναι διατηρητέες. Πάνω από το 90% των πληροφοριών θεωρούνται άχρηστες και απορρίπτονται. Ο ιππόκαμπος παίζει καθοριστικό ρόλο στον σχηματισμό της μνήμης. Αρχικά, τα δεδομένα αποθηκεύονται βραχυπρόθεσμα και εν συνεχεία παγιώνονται ως μακροπρόθεσμη μνήμη. Η αμυγδαλή εμπλέκεται σε συναισθηματικές αντιδράσεις που σχετίζονται με τις αναμνήσεις.

Λέγεται ότι ο εγκέφαλός μας μπορεί να αποθηκεύσει τόσες πληροφορίες όσες 300 χρόνια συνεχούς τηλεοπτικής μετάδοσης. Δεν ξέρω κατά πόσον οι υπολογισμοί αυτοί είναι ορθοί, πάντως, αναμφίβολα, εντυπωσιάζουν. Ωραία, σκέφτεται πάλι ο Γιαννάκης, αποθήκευσα όλες τις εγκυκλοπαίδιες και όλες τις επιστήμες του κόσμου...που και πως τις εφαρμόζω όμως, εδώ κρύβεται το μυστικό! 

Η πλειοψηφία των ατόμων που διαθέτουν έναν αρκετά νέο υπολογιστή, tablet ή smartphone, είναι οικείοι με τους όρους "megabytes" και "gigabytes" κτλ.

Η ικανότητα αποθήκευσης πληροφοριών του ανθρώπινου εγκεφάλου, στον μέσο ενήλικα, εκτιμάται ότι ανερχεται σε τρισεκατομμύρια bytes. Σε μια μελέτη του Stanford, αναφέρεται ότι μόνο ο εγκεφαλικός φλοιός έχει 125 τρισεκατομμύρια συνάψεις. Σε μια άλλη μελέτη, αναφέρθηκε ότι 1 σύναψη μπορεί να αποθηκεύσει 4,7 bit πληροφοριών.

Η χωρητικότητα αποθήκευσης μνήμης, μόνο στον εγκεφαλικό φλοιό, αντιστοιχεί σε μια ποσότητα άνω των 74 Terabyte.

Σύμφωνα με ένα άρθρο του 2010 στο Scientific American, η χωρητικότητα μνήμης του ανθρώπινου εγκεφάλου ανέρχεται στα 2,5 petabytes (PB). Ως αριθμός, ένα "petabyte" αντιστοιχεί σε 1024 terabytes (TB) ή ένα εκατομμύριο gigabytes (GB). Εντούτοις, ο υπολογισμός μπορεί να μην είναι τόσο απλός όσο φαίνεται. Ο εγκέφαλος μας έχει να εκτελέσει πολυπλοκότερες εργασίες από την απλή αποθήκευση πληροφοριών. Μια πρόσφατη μελέτη υπολόγισε έτσι τη χωρητικότητα σε 1 PB αφού έλαβε υπόψη πολλούς διαφορετικούς παράγοντες.

Για αναλογισθείτε τον όγκο των πληροφοριών που επεξεργάζεται ο εγκέφαλός μας όσο ζούμε! Ποιες εξ αυτών είναι χρήσιμες/πολύτιμες και πρέπει να διαφυλαχθούν και ποιες να απορριφθούν;

Με τις παρακάτω συγκρίσεις μπορείτε να αντιληφθείτε καλύτερα την τεράστια αποθηκευτική ικανότητα του εγκεφάλου μας.

Η χωρητικότητα μνήμης, π.χ., των σημερινών έξυπνων τηλεφώνων σε gigabytes, ανέρχεται στα 32GB, 64GB, 128GB, 256GB ή περισσότερα.

Οι περισσότερες ψηφιακές τοστιέρες έχουν περισσότερη υπολογιστική ισχύ από ό,τι είχε το διαστημόπλοιο Apollo 11. Ένα smartphone μέσης δυναμικότητας είναι κυριολεκτικά έτη φωτός μπροστά από τον υπολογιστή που καθοδηγούσε και έλεγχε το προαναφερθέν διαστημόπλοιο.

Μερικά άτομα, μολονότι γεννήθηκαν με έναν φυσιολογικό βιολογικό σκληρό δίσκο, δεν κατάφεραν να λειτουργήσουν ποτέ σωστά λόγω ελαττωματικών λογισμικών.

Επίσης, κάποιοι, αν και κατ' αρχήν φυσιολογικοί, φαίνεται πως στην πορεία της ζωής τους, χάνουν την ομαλή υφή της ζελατινώδους μάζας του εγκεφάλου η οποία είτε πουτιγκοποιείται (ουδείς συσχετισμός με τον Πούτιν...η πουτινγκοποίηση... εντελώς τυχαίο το λογοπαίγνιο), είτε αντικαθίσταται από ένα κενό. Άλλοι πάλι, κατά τη διάρκεια της θητεία τους, αδρανοποιούν, οικειοθελώς, την επικοινωνία των συνάψεων με τους νευρώνες τους ή θέτουν τον σκληρό δίσκο σε κατάσταση ετοιμότητας ‘stand by‘ για να κάνουν, μετά τη λήξη, επανεκκίνηση χωρίς αναβάθμιση (update), ελπίζοντας να επανακτήσουν την προηγούμενη λειτουργηκότητα... αν ποτέ είχαν κάποια!

Τώρα βέβαια, επειδή οι συνάψεις στον ανθρώπινο εγκέφαλο είναι δικτυωμένες όπως τα ηλεκτρονικά κυκλώματα στους υπολογιστές, υπολογίζω ότι δεν θα είναι δύσκολο να βραχυκυκλώνουν κάπου, κάπου, οπότε δικαολογείται, μερικοί εξ ημών, να δυσλειτουργούν κατά κάποιον τρόπο! Το επάγγελμα του νευρωνικού ηλεκτρολόγου δεν έχει εφευρεθεί ακόμη...

Τώρα, ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι; Δεν νομίζω ότι χρειάζεται ιδιαίτερη σκέψη! Η φαντασία είναι ελεύθερη...ή μήπως κι αυτή μας την έχουνε κλέψει;

Αυτά φίλες και φίλοι...

Γιάννης Αρβανιτάκης

ΠΗΓΕΣ

https://optimistminds.com/what-is-the-storage-capacity-of-the-human-brain/https://www.cnsnevada.com/what-is-the-memory-capacity-of-a-human-brain/https://neurotray.com/can-your-brain-get-full/