HELLAS - Ελλάς: 2024

Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2024

Κινητά, Handys, cell phones…

ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ! VORSTELLUNG UND REALITÄT!

Φίλες και φίλοι,

αρχικά, θα ήθελα να τονίσω ότι από μικρή ηλικία είχα πάθος για την τεχνολογία, και σας παρακαλώ να μην παρερμηνεύσετε τα όσα πρόκειται να διαβάσετε στη συνέχεια.

Οι πρόσφατες συζητήσεις για τη χρήση των κινητών στα σχολεία, καθώς και οι διαχρονικές προσωπικές παρατηρήσεις εν γένει, μου έδωσαν την αφορμή να γράψω δυο γραμμές γύρω από τα κινητά.

Παιδιά, νιώθετε ποτέ σαν να είστε καλωδιωμένοι με το κινητό σας;
Σαν ο εγκέφαλός σας να είναι συνεχώς ηλεκτρισμένος, τα μάτια σας καρφωμένα στη μικρή οθόνη και, παρά τις προσπάθειες αποκόλλησης που κάνετε, να μη μπορείτε να αντιδράσετε; Ή σαν το τηλέφωνο να είναι ενσωματωμένο στο χέρι σας, λες και δεν θέλει να σας αφήσει;😉 Τότε, συνεχίστε το διάβασμα!

Η πανδημία της "κινητοειδίτιδας" και οι κοινωνικές της συνέπειες

Όταν στις 3 Απριλίου 1973 ο Martin Cooper έκανε την πρώτη κλήση με κινητό τηλέφωνο, εν αγνοία του, άνοιγε την Πύλη της Τεχνολογικής Κολάσεως. Ποιος θα μπορούσε να προβλέψει τότε ότι στην πορεία της, αυτή η τεχνολογία θα οδηγούσε σε μια "πανδημία" κοινωνικής εξάρτησης, την οποία αστειευόμενος βάπτισα "κινητοειδίτιδα".😇

Σήμερα, φωτογραφίζουμε το φαγητό μας, βγάζουμε selfies σε διάφορες φάσεις και με την παραμικρή ευκαιρία, γινόμαστε μάρτυρες ενός ατυχήματος κι αντί να τρέξουμε να βοήθήσουμε, βιντεογραφούμε με το κινητό μας τους άτυχους συνάνθρωπους μας, κι αμέσως το ανεβάζουμε Facebook στο Messenger, στο TikTok, στο Instagram ή στο WhatsApp. και βυθιζόμαστε στη κατάθλιψη αν δεν
πήραμε αρκετά likes.😏Χρησιμοποιούμε αδίστακτα το κινητό για να στέλνουμε μηνύματα ή να μιλάμε, ενώ βρισκόμαστε στο τιμόνι. Διαδίδουμε ψευδείς ειδήσεις, οργανώνουμε συλλαλητήρια, επιθέσεις σε άτομα που δεν συμπαθούμε και ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε. Παρέες βγαίνουν για καφέ και αντί για κουβέντα, πέφτουν με τα μούτρα στο κινητό τους: “Συγγνώμη, άκουσες τι είπα; Ναι, ναι, σόρυ, τσέκαρα ένα story…”.😔

Και...να που φθάσαμε τώρα...και „Quo vadis“! Πριν καλά-καλά το αντιληφθούμε, γίναμε δέσμιοι των μικρών οθονών.

Για την ώρα, δεν εισέρχομαι στα χωρικά ύδατα της ΤΝ!

Η εξάπλωση της κινητοειδίτιδας

Η εξάρτηση από τα κινητά εξαπλώθηκε ταχύτατα και συνεχίζει να κυριαρχεί στον σύγχρονο κόσμο. Από τη δεκαετία του 2000, με την εμφάνιση των έξυπνων κινητών (smartphones) και με τη βοήθεια του διαδικτύου, η χρήση των κινητών τηλεφώνων από απλό μέσο επικοινωνίας προάχθηκε σε κεντρικό πυλώνα της καθημερινότητας.
Οι εφαρμογές όπως τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης Facebook, TikTok, Instagram κ.α. έχουν δημιουργήσει μια νέα πραγματικότητα, όπου η συνεχής σύνδεση με τις συσκευές είναι σχεδόν αδιαπραγμάτευτη. Από τη στιγμή της ασύρματης μόλυνσης/λοίμωξης, η κινητοειδίτιδα αρχίζει να διεισδύει και να εξαπλώνεται ανεξέλεγκτα στον οργανισμό του προσβεβλημένου ατόμου. Η μακρά περίοδος επώασης, σε συνδυασμό με την υπονομευτική και ήπια αρχική συμπτωματολογία, καθιστά την αναχαίτιση της εξάπλωσης εξαιρετικά δύσκολη, αν όχι αδύνατη. Εξάλλου, απ' ό,τι φαίνεται, η μόλυνση κατάφερε να διαπερνά τον πλακούντα...αφού πλέον τα μωρά γεννιούνται με το κινητό στο χέρι!😉

Όλα ξεκινούν αθώα: ένα κινητό “για ώρα ανάγκης”, ένα smartphone

“για τη δουλειά”, ένα “για το παιδί” ώστε να ξέρεις που βρίσκεται και
κάποια στιγμή καταλήγεις να ψάχνεις memes στις 3 το πρωί με το βλέμμα του ζόμπι.

Memes, προφέρεται «μιμς» και ο όρος προέρχεται από την ελληνική λέξη «μιμίδιο». Πρόκειται για ιδέες, συμπεριφορές και πεποιθήσεις στα πλαίσια μιας πολιτιστικής κληρονομιάς που μεταδίδονται υπό τη μορφή μίμησης από τον έναν στον άλλο. Αυτό θεωρητικά. Στο internet όμως αρκεί να πάρεις μια φωτογραφία, να την αλλάξεις λίγο ή καθόλου, να προσθέσεις ένα ωραιότατο σαρκαστικό tagline και να την κάνεις μια βόλτα στα social media. Να σου την κοινοποιήσουν αρχικά οι φίλοι, μετά οι φίλοι των φίλων και μετά να κατακλύσει η δική σου «εξυπνάδα» όλο το internet.

Είναι πραγματικός ο εθισμός στο κινητό;

Η χρόνια χρήση τηλεφώνου είναι μια πρόσφατα αναπτυγμένη μορφή εθισμού. Η Αμερικανική Ψυχιατρική Ένωση (American Psychiatric Association) δεν αναγνωρίζει επίσημα την πάθηση. Ωστόσο, αναγνωρίζεται ως συμπεριφορικός εθισμός από πολλούς επαγγελματίες υγείας και ερευνητές παγκοσμίως.

Οι κοινωνικές "μεταλλάξεις"

Η εξάρτηση αυτή μπορεί να παρομοιαστεί με μια μετάλλαξη στην ανθρώπινη κοινωνία. Όπως οι γενετικές μεταλλάξεις αλλάζουν τα χαρακτηριστικά ενός οργανισμού, έτσι και οι "κοινωνικές μεταλλάξεις" αλλάζουν τις συμπεριφορές και τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Η διαρκής σύνδεση μέσω του διαδικτύου έχει οδηγήσει
σε αλλαγές στη διαπροσωπική επικοινωνία, την ψυχαγωγία και την εργασία. Οι άνθρωποι έχουν γίνει "σκλάβοι" των ψηφιακών τους συσκευών, και απομακρύνονται συχνά από τον πραγματικό κόσμο. Το κινητό έχει γίνει η προέκταση του χεριού μας και μας λείπει περισσότερο κι από την/τον σύντροφο της ζωής μας! Τα μάτια προσηλωμένα στην οθόνη πριν πέσουμε για ύπνο και πάλι πριν καλά-καλά ξυπνήσουμε το πρωί.

Ανοσία ή ευαλωτότητα;

Το πλέον ανησυχητικό φαινόμενο είναι η απουσία "ανοσίας" απέναντι στην κινητοειδίτιδα. Εμβόλια δεν υπάρχουν και δεν μπορούμε να ελπίζουμε ούτε στις δυνατότητες του mRNA αυτή τη φορά! Από τη στιγμή που ένα άτομο εκτεθεί σε αυτήν την τεχνολογία, οι μηχανισμοί άμυνας φαίνεται να καταρρέουν. Η
αλόγιστη χρήση κινητών έχει συνδεθεί με προβλήματα υγείας, όπως διαταραχές του ύπνου, άγχος, κατάθλιψη, αυξημένα επίπεδα στρες, καταπόνηση των ματιών και ψηφιακό οφθαλμικό σύνδρομο, μείωση της συγκέντρωσης, μειωμένη φυσική δραστηριότητα, μυοσκελετικά προβλήματα.😒

Παράλληλα, η κατανάλωση υπερβολικού χρόνου

σε smartphone μπορεί να οδηγήσει σε συναισθήματα μοναξιάς, κοινωνικής απομόνωσης και μειωμένης αίσθησης ευεξίας.

Όσο περισσότερο χρόνο αφιερώνετε προσηλωμένες/-οι σε μια οθόνη, τόσο λιγότερος χρόνος παραμένει διαθέσιμος για προσωπική επικοινωνία και αλληλεπιδράσεις με άλλους ανθρώπους. Αυτό
καθιστά πιο δύσκολη τη δημιουργία διαπροσωπικών σχέσεων, οι οποίες είναι σημαντικές για την ψυχική υγεία και κατά προέκταση τον κοινωνικό ιστό των κοινοτήτων που ζούμε γενικότερα. 😒

Η ανάγκη για ισορροπία

Παρά τη "πανδημία", η τεχνολογία δεν είναι εχθρός. Τα κινητά τηλέφωνα και το διαδίκτυο προσφέρουν απίστευτες δυνατότητες, από την πρόσβαση σε πληροφορίες μέχρι τη διατήρηση σχέσεων από απόσταση. Η πρόκληση έγκειται στην εξεύρεση μιας ισορροπίας μεταξύ της χρήσης της τεχνολογίας και της διατήρησης της ανθρώπινης επαφής. Εκπαίδευση, ευαισθητοποίηση και αυτοέλεγχος είναι τα βασικά εργαλεία για την αντιμετώπιση αυτής της σύγχρονης "πανδημίας".

Είναι σημαντικό να αξιοποιούμε την τεχνολογία χωρίς να επιτρέπουμε να μας κατακυριεύει, διατηρώντας την ανθρωπιά και την ποιότητα στη ζωή μας.

Γιάννης Αρβανιτάκης

Σ.Σ. - Όλα τα σκίτσα δημιουργήθηκαν με την ευγενική συνεισφορά της Τεχνητής Νοημοσύνης, βάσει συγκεκριμένων κατευθύνσεων που δόθηκαν από εμένα.😉

Der Artikel auf Deutsch

Zunächst möchte ich betonen, dass ich bereits in jungen Jahren eine Leidenschaft für Technologie entwickelt habe. Also, bitte interpretiert das, was ihr im Folgenden lesen werdet, nicht falsch.

Die jüngsten Diskussionen über den Einsatz von Mobiltelefonen in
Schulen sowie zeitlose persönliche Beobachtungen im Allgemeinen gaben mir Anlass, ein paar Zeilen über Mobiltelefone zu schreiben.

Leute, habt ihr auch manchmal das Gefühl, mit eurem Handy regelrecht „verkabelt“ zu sein? Als würde euer Gehirn ständig unter Strom stehen, die Augen wie festgeklebt am kleinen Bildschirm – und egal, wie sehr ihr versucht, euch zu lösen, es klappt einfach nicht? Oder als ob das Telefon förmlich in eurer Hand festwächst und euch nicht mehr loslassen will? 😉Dann lest ihr weiter!

VORSTELLUNG UND REALITÄT

Die Pandemie der "Mobileitis bzw. Handyitis" und ihre sozialen Folgen

Als Martin Cooper am 3. April 1973 das erste Mobiltelefongespräch führte, ahnte er wohl kaum, dass er damit die Tür zu einer technischen Revolution – oder für manche einer „Hölle“ – aufstoßen würde. Wer hätte damals vorhersehen können, dass diese Erfindung im weiteren Verlauf zu einer „Pandemie“ sozialer Abhängigkeit führen würde, die ich sie scherzhaft „Mobileitis“ genannt habe?😇

Heute fotografieren wir unser Essen, machen Selfies in jeder erdenklichen Situation, werden Zeugen von Unfällen – doch anstatt
zu helfen, zücken wir das Handy, filmen das Geschehen und laden es auf Plattformen wie Facebook, TikTok, Instagram oder WhatsApp hoch und versinken in Depressionen, wenn wir nicht genug Likes bekommen.😒Wir benutzen rücksichtslos das Mobiltelefon, um SMS zu schreiben oder zu telefonieren, während wir am Steuer sitzen. Wir verbreiten Fake News, organisieren Shitstorms (Ein Shitstorm bezeichnet einen plötzlichen Sturm der Empörung und Kritik im virtuellen Raum wie Social Media oder Blogs gegenüber Einzelpersonen, Unternehmen, Vereinen oder Behörden. Die Auslöser eines Shitstorms sind vielfältig. Nur mit einem guten Krisenmanagement kann einer langfristigen Rufschädigung gegengesteuert werden.), Kundgebungen oder Angriffe auf Menschen, die wir nicht mögen.
Freunde treffen sich auf einen Kaffee, aber anstatt sich zu unterhalten, blickt jeder auf sein Handy. „Hast du gehört, was ich gesagt habe?“ – „Ja, ja, tut mir leid, ich habe nur kurz eine Story gecheckt …“😔

Und hier sind wir jetzt...und „Quo vadis“! Bevor wir es bemerken, werden wir zu Gefangenen kleiner Bildschirme.

Zurzeit betrete ich nicht die Hoheitsgewässer der KI.

Die Ausbreitung der „Mobileitis“

Die Handysucht hat sich rasant ausgebreitet und dominiert heute die moderne Welt. Seit den 2000er Jahren, mit dem Aufkommen von
Smartphones und der Verfügbarkeit des Internets, hat sich das Mobiltelefon von einem einfachen Kommunikationsgerät zu einem unverzichtbaren Alltagsbegleiter entwickelt. Soziale Medien wie Facebook, Instagram oder TikTok haben eine neue Realität geschaffen, in der ständige Konnektivität zur Selbstverständlichkeit geworden ist.

Ab dem Moment, in dem diese „drahtlose Kontamination“ beginnt, dringt die Mobileitis unbemerkt ein und breitet sich unkontrolliert im Körper/Leben der Betroffenen aus. Die lange Inkubationszeit sowie die zunächst harmlose Symptomatik machen es schwer, den Fortschritt der „Infektion“ zu erkennen – geschweige denn, sie aufzuhalten. Außerdem ist es der Infektion offenbar gelungen die Plazenta zu passieren... Denn mittlerweile werden Babys direkt mit einem Handy in der Hand geboren!😏

Es fängt harmlos an: ein Handy „für Notfälle“, ein Smartphone „für die Arbeit“. Doch bevor man es merkt, scrollt man sich um 3 Uhr morgens im Zombie-Modus durch endlose Memes.

Ist Handysucht real?

Chronischer Handygebrauch wird zunehmend als moderne Form der Verhaltenssucht erkannt. Obwohl die American Psychiatric Association diese Sucht bislang nicht offiziell anerkennt, sehen viele Gesundheitsexperten und Wissenschaftler weltweit darin eine ernstzunehmende Problematik.😔

Soziale „Mutationen“

Die Abhängigkeit von digitalen Technologien lässt sich mit einer Mutation in der menschlichen Gesellschaft vergleichen. So wie genetische Mutationen die Eigenschaften eines Organismus verändern, formen „soziale Mutationen“ das Verhalten und die Beziehungen zwischen Menschen neu. Die ständige Vernetzung über das Internet hat tiefgreifende Veränderungen in der zwischenmenschlichen Kommunikation, in unserer Freizeitgestaltung und in der Arbeitswelt bewirkt.

Menschen sind zu „Sklaven“ ihrer digitalen Geräte geworden und entfernen sich dabei oft von der realen Welt. Das Smartphone ist wie eine Verlängerung unserer Hand geworden – wir greifen ständig danach, selbst in den intimsten Momenten. Unser Blick bleibt auf den Bildschirm fixiert, sei es vor dem Einschlafen oder unmittelbar nach dem Aufwachen.😒

Immunität oder Verletzlichkeit?

Besorgniserregend ist vor allem das Fehlen einer „Immunität“ gegen „Mobileitis“. Es gibt keine Impfstoffe, die dagegen schützen, und
diesmal können wir uns nicht einmal auf mRNA-Technologie verlassen!! Sobald ein Mensch der digitalen Welt ausgesetzt ist, scheinen die natürlichen Abwehrmechanismen zu versagen.

Der exzessive Gebrauch von Smartphones wird zunehmend mit gesundheitlichen Problemen in Verbindung gebracht. Dazu zählen Schlafstörungen, Angstzustände, Depressionen, ein erhöhtes Stressniveau, Überanstrengung der Augen (digitales Augensyndrom), verringerte Konzentrationsfähigkeit, körperliche Inaktivität und Probleme des Muskel-Skelett-Systems.😔

Doch die Auswirkungen gehen über körperliche Beschwerden hinaus. Wer zu viel Zeit am Smartphone verbringt, läuft Gefahr, Einsamkeit und soziale Isolation zu erleben, was letztlich das persönliche Wohlbefinden mindern kann.

Weniger Zeit für echte Verbindungen

Je mehr Zeit wir auf Bildschirme starren, desto weniger bleibt für
persönliche Interaktionen mit anderen Menschen. Das erschwert es, zwischenmenschliche Beziehungen und starke Bindungen aufzubauen – beides ist essenziell für die psychische Gesundheit und das soziale Gefüge unserer Gemeinschaften.

Das Bedürfnis nach Ausgeglichenheit

Trotz der „Pandemie“ ist die Technologie nicht der Feind. Mobiltelefone und das Internet bieten unglaubliche Möglichkeiten, vom Zugriff auf Informationen bis hin zur Aufrechterhaltung von Beziehungen auf Distanz. Die Herausforderung besteht darin, ein Gleichgewicht zwischen dem Einsatz von Technologie und der Wahrung der menschlichen Note zu finden. Bildung, Bewusstsein und Selbstkontrolle sind die Schlüsselinstrumente zur Bewältigung dieser modernen „Pandemie“.

Es ist wichtig, die Technologie zu nutzen, ohne zuzulassen, dass sie uns überfordert, und so die Menschlichkeit und Qualität unseres Lebens zu bewahren.

Iannis Arvanitakis

PS: Alle Skizzen wurden mit freundlicher Unterstützung der KI erstellt und basieren auf den spezifischen Vorgaben, die ich bereitgestellt habe.😉

ΠΗΓΕΣ - QUELLEN

https://www.aoa.org/healthy-eyes/eye-and-vision-conditions/computer-vision-syndrome?sso=y

https://healthtalk.unchealthcare.org/the-effects-of-smartphone-usage-on-the-brain/

https://www.betterhealth.vic.gov.au/health/healthyliving/mobile-phones-and-your-health

Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2024

ΝΑΜΙΜΠΙΑ 2 -

WALVIS BAY, CAPE CROSS

Καρχαρίες, ηλιόψαρο, γουνοφόρες φώκιες

Γεια σας παιδιά,

Σήμερα, μετά το πρώτο επεισόδιο, θα σας μεταφέρω για λίγο στον κόλπο Βάλβις (Walvis Bay) και στο Κέιπ Κρος (Cape Cross) στη Ναμίμπια. Άλλες 2 αξέχαστες εμπειρίες από το ταξίδι μας το 2003, που επιθυμώ να μοιραστώ μ’ όλους εσάς που θα διαθέσετε μέρος του χρόνου σας.

Walvis Bay

Ο κόλπος Walvis στην περιοχή Erongo, είναι η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της χώρας με σχεδόν 103.000 κατοίκους (2023), και το πιο σημαντικό λιμάνι στη Ναμίμπια.

Το ξεκίνημα της μίνι κρουαζιέρας στον κόλπο, λόγω της ομίχλης, είχε περιορίσει τις προσδοκίες μας για κάτι ξεχωριστό, ωστόσο, αργά, αργά άρχισε να σκορπίζει και στη συνέχεια ανταμειφτήκαμε δεόντως. Το μόνο σκοτεινό σημείο, της κατά τα άλλα, υπέροχης αυτής εμπειρίας ήταν τα εκαντοντάδες πτερύγια καρχαριών απλωμένα στο κατάστρωμα ενός πλοίου, με ρωσικό όνομα και αμφιβόλου πλευστότητας, στο λιμάνι του κόλπου! Ευτυχώς, τα σμήνη των πελεκάνων, τα δελφίνια γύρω μας, οι κορμοράνοι, οι γουνοφόρες φώκιες και το φεγγαρόψαρο (ηλιόψαρο), του οποίου η θέαση δεν είναι τόσο συχνή για έναν κοινό τουρίστα, φρόντισαν να διασκεδάσουν κάπως την θλιβερή εικόνα των πτερυγίων.

Πτερύγια καρχαριών απλωμένα στο κατάστρωμα!😞

Οι καρχαρίες ανήκουν στον κύκλο των πιο παρεξηγημένων μελών του ζωικού βασιλείου και έχουν πολλούς περισσότερους λόγους να μας φοβούνται απ’ ό,τι εμείς αυτούς. Συμφωνα μ’ ένα δημοσίευμα του Διεθνούς Ταμείου για την Ευημερία των Ζώων (IFAW, International Fund for Animal Welfare) στις 20 Ιουνίου 2024, υπολογίζεται ότι οι άνθρωποι θανατώνουν περίπου 100 εκατομμύρια καρχαρίες ετησίως, ήτοι τρεις καρχαρίες κάθε δευτερόλεπτο, με το 80% να αποδίδεται στο εμπόριο πτερυγίων. Εν αντιθέσει, παγκοσμίως, λιγότεροι από 10 άνθρωποι σκοτώνονται κάθε χρόνο από επιθέσεις καρχαριών.

Το ρωσικό πλοίο

Οι αλιείς αφού τους κόψουν τα πτερύγια, τους πετούν ζωντανούς πίσω στον ωκεανό. Οι καρχαρίες με κομμένα τα πτερύγια είναι καταδικασμένοι να πεθάνουν από ασφυξία, αιμορραγία ή να γίνουν λεία άλλων θηρευτών.😔

Κι όλα αυτά για ν’ απολαύσουν μερικοί ‘’κύριοι’’ στην Ανατολική Ασία σούπα πτερυγίων! Εντούτοις, αν και καταναλωτές του πιάτου αυτού είναι κυρίως Κινέζοι ή άτομα κινεζικής καταγωγής, δυστυχώς, η κατανάλωση στις δυτικές κοινωνίες με εύπορους καταναλωτές, Ασιάτες ή μη, αυξάνεται. Η δε ζήτηση για πτερύγια καρχαρία συνεχίζει να οδηγεί την υπεραλίευση των!

Λίγο πρίν την επιβίβαση στο σκάφος

Οι καρχαρίες διαδραματίζουν ζωτικό ρόλο στη διατήρηση των θαλάσσιων οικοσυστημάτων. Άραγε, μ’ αυτά τα μυαλά περιορισμένης ευθύνης που μας διακατέχουν, για πόσο ακόμη θα μπορέσουμε να διατηρήσουμε τις ισορροπίες σ’ αυτούς τους βιότοπους φίλες και φίλοι; Σημειωτέον επίσης ότι οι καρχαρίες έχουν χαμηλά ποσοστά αναπαραγωγής επειδή χρειάζονται πολύ χρόνο για να φτάσουν σε σεξουαλική ωριμότητα, γεγονός που καθιστά δύσκολο τον επαναπληθυσμό.

Πελεκάνοι, κορμοράνοι, γλάροι...ξαποστάζουν για λίγο...

Πολλά είδη εξ αυτών, συμπεριλαμβανομένων των απειλουμένων με εξαφάνιση, εκτός από τα πτερύγια τους, κυνηγούνται και για άλλα προϊόντα όπως το κρέας, το δέρμα και παρασκευή συμπληρωμάτων υγείας. Επίσης χρησιμοποιούν λάδι από το συκώτι τους, αν και δεν υπάρχουν ενδελιξεις ότι βοηθάει, εναντίον διαφόρων μορφών καρκίνου, παρενεργειών χημειοθεραπείας, για την πρόληψη του κοινού κρυολογήματος, της γρίπης και για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού.

Από το 2000 πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, έχουν υιοθετήσει νόμους στα ύδατά τους και στην ανοιχτή θάλασσα για να απαγορεύσουν αυτή την πρακτική.

Χαμηλή πτήση...

Στις ΗΠΑ η εισαγωγή/εξαγωγή και η πώληση πτερυγίων καρχαρία είναι παράνομη από τον Δεκέμβριο του 2023, εντάσσοντας τον Καναδά και το Ηνωμένο Βασίλειο ως τις μόνες χώρες που απαγορεύουν το εμπόριο.

ΠΩΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΠΕΡΥΓΙΑ ΚΑΡΧΑΡΙΑ;

Τα πτερύγια καρχαρία χρησιμοποιούνται για την παρασκευή σούπας, μια λιχουδιά την οποία κάποτε έφτιαχναν αποκλειστικά για τους Κινέζους αυτοκράτορες και τους ευγενείς. Ο χόνδρος από το πτερύγιο αποξηραίνεται και προετοιμάζεται προσεκτικά ως συστατικό σε μια σούπα αρωματισμένη με θαλασσινά ή ζωμό

Να και το δελφίνι δίπλα μας...

κοτόπουλου και βότανα.

Η διαδικασία προετοιμασίας καθιστά αυτό το πιάτο πολύ δαπανηρό, έως $100,00 το μπολ, και σερβίρεται συνήθως σε συμπόσια και γάμους. Το αποξηραμένο πτερύγιο καρχαρία είναι το πιο ακριβό προϊόν θαλασσινών κατά βάρος και δημιουργεί τεράστιο κίνητρο στους ψαράδες, οι οποίοι κυνηγούν καρχαρίες, αποκλειστικά για τα πτερύγια τους. Η τιμή ανά κιλό ξεπερνά τα 1.000 δολάρια.

...κι ένα σμήνος πελεκάνων ακολουθεί!

Η σούπα με πτερύγια καρχαρία έχει συσχετιστεί με ποικίλα οφέλη, από αυξημένη ανδρική σεξουαλικότητα έως μεγαλύτερη διάρκεια ζωής. Ωστόσο, το πτερύγιο είναι καθαρά χόνδρος, όπως στους ανθρώπους, στις αγελάδες κι άλλα σπονδυλωτά. Ο χόνδρος έχει μηδενική θρεπτική αξία!

Σε μια μελέτη του 2012 με πτερύγια από επτά είδη καρχαριών, στο 80 τοις εκατό των 29 δειγμάτων, βρέθηκε μια νευροτοξίνη γνωστή ως BMAA (β-Methylamino-L-Alanin) . Μια μελέτη παρακολούθησης το 2016 ανακάλυψε BMAA στο 87% των 55 δειγμάτων πτερυγίων και κρέατος από 10 διαφορετικά είδη. Το BMAA μπορεί να είναι ένας παράγοντας κινδύνου για πολλές εκφυλιστικές διαταραχές του εγκεφάλου, συμπεριλαμβανομένων των νόσων Alzheimer, Parkinson και Lou Gehrig ή της ALS.

BMAA - Η β-μεθυλαμινο-L-αλανίνη ή BMAA είναι ένα μη πρωτεϊνογόνο αμινοξύ που παράγεται από κυανοβακτήρια. Η BMAA είναι μια νευροτοξίνη, της οποίας ο πιθανός ρόλος σε διάφορες νευροεκφυλιστικές ασθένειες αποτελεί αντικείμενο επιστημονικής έρευνας.

Αυτή η γουνοφόρα φώκια είναι η κάτοικος της σημαδούρας 18!

Τα πτερύγια του καρχαρία έχουν επίσης υψηλή περιεκτικότητα σε υδράργυρο, μια γνωστή τοξίνη με αντιαναπαραγωγική, αντιαναπτυξιακή δράση και πέραν αυτού μπορεί να προκαλέσει μόνιμη βλάβη στα νεύρα και στον εγκέφαλο. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εξέτασε τα πτερύγια του καρχαρία και προσδιόρισε ότι σε ορισμένα εξ αυτών η περιεκτικότητα υδραργύρου σ’ ένα πιάτο σούπας υπερέβαινε τη επιτρεπόμενη έκθεση.

Εν γένει, τα προϊόντα καρχαρία μπορεί να περιέχουν επικίνδυνα
επίπεδα υδραργύρου, που αποτελούν κίνδυνο για τη δημόσια υγεία.

Ορθαγορίσκος, φεγγαρόψαρο, ηλιόψαρο ή Mola mola είναι ένα από τα βαρύτερα γνωστά οστέινα ψάρια, με βάρος που συνήθως κυμαίνεται ανάμεσα στα 250 και στα 1.000 κιλά, αλλά μπορούν να φθάσουν τους 2 τόνους. Το μεγαλύτερο που έχει καταγραφεί ζύγιζε 2250 κιλά. Η ονομασία Mola mola προέρχεται από τη λατινική λέξη που σημαίνει «μυλόπετρα». Ονομάστηκε έτσι για το γκρι, στρογγυλό σώμα και την τραχιά υφή του.

...και η σημαδούρα!

Κατά μέσον όρο τα ηλιόψαρα φθάνουν ένα μήκος 3 μέτρων Η μορφή του θυμίζει κεφάλι ψαριού με ουρά και το κύριο σώμα του είναι πεπλατυσμένο πλευρικά. Στα γερμανικά, το ψάρι είναι επίσης γνωστό ως Schwimmender Kopf, ήτοι πλωτό κεφάλι.

Το είδος απαντάται κυρίως στα τροπικά και εύκρατα νερά το κόσμου. Στον ανατολικό Ειρηνικό από τη Βρετανική Κολομβία έως τη Χιλή, στον ανατολικό Ατλαντικό από τη Σκανδιναβία έως τη Νότια Αφρική και στον δυτικό Ατλαντικό από τη Νέα Γη έως την Αργεντινή. Το φεγγαρόψαρο συχνάζει επίσης στη Μεσόγειο και το φθινόπωρο το βλέπουμε συχνά να κάνει βόλτες στη Βόρεια Θάλασσα στην περιοχή Skagerrak και Kattegat.

Ορθαγορίσκος, φεγγαρόψαρο ηλιόψαρο...

Τα ηλιόψαρα περνούν συχνά έως και τη μισή μέρα τους κάνοντας ηλιοθεραπεία (εξ ου η αγγλική ονομασία sunfish) κοντά στην επιφάνεια του νερού, είτε κολυμπώντας κατακόρυφα, με το ραχιαίο πτερύγιο να βγαίνει έξω από το νερό, σαν του καρχαρία, είτε ξαπλωμένα πλαγίως, επιπλέοντας οριζόντια. Καταδύονται μέχρι 500 μέτρα για να κυνηγήσουν.

Τα δόντια του ηλιόψαρου συγχωνεύονται σε δύο πλάκες που μοιάζουν με το ράμφος ενός παπαγάλου.

Οι επιστήμονες πίστευαν ότι τα ηλιόψαρα ήταν σχετικά νωχελικά όντα. που περνούσαν τις μέρες τους κάνοντας ηλιοθεραπεία και τρώγοντας μέδουσες. Ωστόσο, στην πραγματικότητα, τα ηλιόψαρα είναι δραστήρια αρπακτικά με διακριτικά γούστα που ταξιδεύουν αρκετά μίλια την ημέρα. Σε μια πρόσφατη μελέτη, οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι οι ορθαγορίσκοι τρέφονται αποκλειστικά με τα πιο πλούσια σε ενέργεια μέρη των μεδουσών, ήτοι τις γονάδες και τα πλοκάμια, ενώ αφήνουν τη λιγότερο θρεπτική καμπάνα. Στο μενού τους συμπεριλαμβάνονται επίσης μικρά ψάρια, προνύμφες, καλαμάρια και καρκινοειδή.

...έξω από την επιφάνεια του νερού το πτερύγιο του θυμίζει καρχαρία.

Το θηλυκό φεγγαρόψαρο μπορεί να γεννήσει έως και 300 εκατομμύρια αυγά ανά περίοδο ωοτοκίας, περισσότερα από οποιοδήποτε άλλο σπονδυλωτό. Τα αυγά έχουν διάμετρο 1 χιλιοστό και οι προνύμφες μήκος 3 χιλιοστά.

Λόγω του μεγέθους τους, τα ενήλικα ζώα δεν έχουν σχεδόν καθόλου φυσικούς εχθρούς. Υπάρχουν αναφορές για επιθέσεις από όρκες, θαλάσσια λιοντάρια της Καλιφόρνια και καρχαρίες.

Σε ορισμένες χώρες του κόσμου, όπως Ιαπωνία, Κορέα και Ταϊβάν, που αλλού αναρωτιέμαι, το ηλιόψαρο θεωρείται λιχουδιά. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι κανονισμοί απαγορεύουν την εμπορεία αυτών των ψαριών.

ΣΤΡΕΙΔΙΑ της Ναμίμπια

Στα μέσα της περιήγησής μας είχαμε την ευκαιρία να απολαύσαμε τα περίφημα στρείδια της Ναμίμπια, τα οποία σύμφωνα με τους ειδικούς συμπεριλαμβάνονται στα καλύτερα του κόσμου...κάτι που επιβεβαιώνω ανεπιφύλακτα. Είναι γευστικότατα και με δύο στρείδια χορταίνεις!

Καλλιέργεια στρειδιών στα ανοιχτά του κόλπου Βάλβις.

Τα περισσότερα από τα στρείδια που απολαμβάνουμε σήμερα στη Νότια Αφρική εισάγονται ως σπόροι στρειδιών από φυτώρια στη Ναμίμπια και τη Χιλή και ωριμάζουν στον κόλπο Algoa, στα ανοικτά των ακτών της Gqeberha και στον κόλπο Saldanha, στο Δυτικό Ακρωτήριο.

Σημειωτέον ότι τα εκτρεφόμενα στρείδια είναι ασφαλή για κατανάλωση και φιλικά προς το περιβάλλον, με τα αγροκτήματα να έχουν συχνά θετικό αντίκτυπο στο περιβάλλον γύρω τους.

Παρεμπιπτόντως, σας παραθέτω μερικές συμπληρωματικές πληροφορίες γύρω από τα στρείδια.

Απολαλαμβάνοντας τα στρείδια με δύο γουλιές σαμπάνια.

Οι αρκτικές θερμοκρασίες και τα μεγάλα βάθη των νότιων νερών στη Νέα Ζηλανδία συμβάλλουν στις πλούσιες και χυμώδεις γεύσεις των Bluff Oysters. Είναι μεγάλα, ζουμερά και έχουν έντονη γεύση, δίνοντάς τους μια θέση ανάμεσα στα καλύτερα στρείδια στον κόσμο.

Η Αυστραλία φημίζεται για τα στρείδια Sydney Rock που βρίσκονται σε διάφορες τοποθεσίες σε όλη τη χώρα.

Ουδέν σχόλιον!

Τώρα, αν ανήκετε στην κατηγορία ατόμων που ακούνε στρείδια και γλύφονται, τότε το Galway, στη δυτική ακτή της Ιρλανδίας, είναι το στέκι σας. Τα Kelly Oysters, που εδρεύουν σε μια μικρή είσοδο στον κόλπο Galway, έχουν περιγραφεί ως τα πιο αρωματισμένα στον κόσμο.

Ο μεγαλύτερος εκτροφέας στρειδιών στον κόσμο είναι η Κίνα η οποία αντιπροσωπεύει περίπου το 85% της παραγωγής παγκοσμίως, ωστόσο, την καταναλώνει σχεδόν εξ ολοκλήρου στο εσωτερικό.

CAPE CROSS – Γουνοφόρες φώκιες

Το Cape Cross Seal Reserve είναι μια προστατευόμενη περιοχή της Ναμίμπια και τόπος αναπαραγωγής της γουνοφόρας φώκιας, Cape Fur Seals (Αποικία Φώκιας Ακρωτηρίου), στην πραγματικότητα ένα είδος θαλάσσιου λιονταριού. Ονομάζονται έτσι για το παχύ τους δέρμα από κοντή μαλακή γούνα. Το καταφύγιο αυτό είναι μια από τις μεγαλύτερες αποικίες για τις φώκιες του ακρωτηρίου στον κόσμο.

Κατά μήκος των ακτών της Ναμίμπια και της Νότιας Αφρικής υπάρχουν 24 αποικίες φώκιας με 650.000 ζώα περίπου. Εκτιμάται ότι 80.000 έως 100.000 φώκιες βρήκαν καταφύγιο στο Cape Cross.

Το Cape Cross είναι μία από τις δύο κύριες τοποθεσίες στη Ναμίμπια (η άλλη είναι στο Lüderitz) όπου οι φώκιες θανατώνονται, εν μέρει για την εκμετάλευση των δορών τους και εν μέρει για την προστασία του αποθέματος ψαριών.

Τα κουτάβια της φώκιας κυνηγούνται για αιώνες για τα μαύρα πτερύγια τους και για το όμορφο γκρι-ελαιό τρίχωμα που αποκτούν μετά τη γέννα. Η γούνα της ενήλικιας φώκιας είναι πολύ χονδροειδής και ως εκ τούτου ακατάλληλη για χρήση στη βιομηχανία γούνας.

Τα σχόλια περισσεύουν...

Ο οικονομικός αντίκτυπος όμως της φώκιας στους αλιευτικούς πόρους είναι αμφιλεγόμενος. Ενώ μια μελέτη που ξεκίνησε η κυβέρνηση διαπίστωσε ότι οι αποικίες φώκιας καταναλώνουν περισσότερα ψάρια από ό,τι μπορεί να πιάσει ολόκληρη η αλιευτική βιομηχανία, η εταιρεία προστασίας των ζώων, Seal Alert South Africa, εκτίμησε τις απώλειες στην εμπορική αλιεία λιγότερο από 0,3%.

Βεβαίως η θανάτωση εκατομμυρίων καρχαριών, οι οποίοι ανήκουν στους φυσικούς κυνηγούς/θηρευτές φώκιας, διευκόλυναν στην αύξηση του πληθυσμού τους. Από την άλλη πλευρά η υπεραλίευση οδήγησε/οδηγεί σε μείωση του αριθμού αυτών, λόγω έλλειψης επαρκούς τροφής! Οι αρσενικές φώκιες ζυγίζουν από 180 έως 360 κιλά και για τη διατροφή τους καταναλώνουν, κατά μέσο όρο, 4% έως 6% του σωματικού τους βάρους ημερησίως. Δεν τρώνε όμως κατά τη διάρκεια της περιόδου ζευγαρώματος,γέννας ή αλλαγής δέρματος. Σ’ αυτό το διάστημα, για τις ενεργειακές τους ανάγκες χρησιμοποιούν το εναποθηκευμένο λίπος. Σημειωτέον οι θηλυκές φώκιες ζυγίζουν 4 φορές λιγότερο.

Η εγκυμοσύνη διαρκεί περίπου 8 μήνες. Μετά τη γέννα τα κουτάβια της φώκιας ζυγίζουν περίπου 4,5 έως 7 κιλά. Λίγες μέρες μετά τον τοκετό η μητέρα πρέπει να επιστρέψει στη θάλασσα για να τραφεί.

Τα σημάδια των μαχών μεταξύ των διεκδικητών φανερά!

Μπορούν να βουτήξουν σε βάθη άνω των 200 μέτρων και να κρατήσουν την αναπνοή τους έως 7,5 λεπτά. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου τα μικρά είναι πολύ ευάλωτα και κυνηγούνται από τσακάλια και ύαινες.

Οι αρσενικές φώκιες είναι πολύ ιδιοκτησιακές κι αφού έχουν να φροντίσουν ένα χαρέμι 5 έως 25 θηλυκών υπεραμύνονται τον χώρο της εξουσίας τους επιτιθέμενες εναντίον κάθε εισβολέα.

Το Κέιπ Κρος έχει μια ενδιαφέρουσα ιστορία ενός πέτρινου σταυρού στο σκοτεινό ακρωτήρι, που στήθηκε το 1486, από τον διάσημο Πορτογάλο θαλασσοπόρο Diogo Cão, ο οποίος βγήκε στη στεριά για να στήσει έναν σταυρό (ή padrão) ανάμεσα στους βράχους σε ένα μέρος που ονόμασε Cabo do Padrão. Ο στόλος του επέστρεψε στην Πορτογαλία χωρίς αυτόν και οι συνθήκες του θανάτου του παραμένουν μυστηριώδεις.