ΒΙΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

«Εάν μη έλπηται ανέλπιστον, ουκ εξευρήσει»

Ηράκλειτος, 544-484 π.Χ.
(Νεοελληνικά: αν δεν ελπίζεις το ανέλπιστο, δεν θα το βρεις).


Μεγάλωσα, έζησα και συνεχίζω να ζω σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία και χαίρομαι ιδιαίτερα γι’ αυτό. Από νεαρή ηλικία, όταν άκουγα τους ανθρώπους να ομιλούν γλώσσες ακατάληπτες για μένα, ένιωθα την επιθυμία να

μάθω αν σκέπτονται, αν ζούνε, τρώνε, τραγουδούν, γλεντούν κι’ αυτοί όπως εμείς. Ήθελα να γυρίσω τον κόσμο, να έρθω σε επαφή με άλλους λαούς και εθνικότητες. Ήθελα να γνωρίσω τα ήθη, τα έθιμα, τις παραδόσεις τους, να επικοινωνήσω μαζί τους για να τους καταλαβαίνω καλύτερα.

Στα χρόνια που πέρασαν η ζωή και η τύχη μου φέρθηκαν γενναιόδωρα, αξιώνοντας με να πραγματοποιώ μέρος των προσδοκιών μου και είμαι πολύ ευγνώμων γι’ αυτό.

Ίσως και λόγω επαγγέλματος, μ’ αρέσει να παρατηρώ τους ανθρώπους επιχειρώντας να αναλύσω τις δράσεις, αντιδράσεις, αλληλεπιδράσεις και συμπεριφορές τους. Όχι μόνο αυτών που συναναστρέφομαι, αλλά κι’ αυτών που συναντηθήκαμε κάποια στιγμή, συμβαδίσαμε για λίγο,

Η πιθανή κοινωνικο-ψυχολογική σχέση πίσω από τις 

''Αντιλήψεις που συγκρούονται''

του Γιάννη Αρβανιτάκη

Λάκη, καλέ μου φίλε, γνωρίζεις πολύ καλά τις τοποθετήσεις μου και πως συνυπογράφω τα γραφόμενα σου. Αν και είμαι βέβαιος πως η πλειοψηφία των ανθρώπων σκέφτεται

σωστά, οι εξελίξεις γύρω μας και ανά την υφήλιο δεν με πείθουν.

Φίλες και φίλοι, δεν γνωρίζω αν ακούσατε για το φαινόμενο που η κοινωνική ψυχολογία ονομάζει, ''Επίδραση των παρευρισκομένων'' ή ''Σύνδρομο Genovese'' (bystanders effect).
Σ΄αυτό το σημείο θα ήθελα να σας διηγηθώ μια πραγματική ιστορία, που συνέβει στις 13 Μαρτίου 1964 και την άκουσα για πρώτη φορά, στα μαθήματα ψυχολογίας, πριν πολλά χρόνια.

Η παλιά πόλη FUNCHAL της νήσου Μαδέρα - Μια υπαίθρια πινακοθήκη
του Γιάννη Αρβανιτάκη

Φίλες και φίλοι,

καιρός για κάτι ευχάριστο! Αυτές τις μέρες

βρισκόμαστε στο Funchal (Φουνσάλ), την επί πέντε αιώνες πρωτεύουσα της νήσου Μαδέρα. Το όνομα της προέρχεται από την πορτογαλική λέξη ''Funcho'' (μάραθο ή φινόκιο) και το επίθημα ''-al'', το οποίο σημαίνει ''μια φυτεία μάραθου''. Ο πληθυσμός της πόλης ανέρχεται, κατά τους ντόπιους, στις 120.000 κατοίκους (σύμφωνα με την απογραφή του 2011, σε 112.015)
Ο οικισμός της Φουνσάλ ιδρύθηκε περίπου το 1421 από τον João Gonçalves Zarco.

Δεν θα επεκταθώ στην αρκετά ενδιαφέρουσα ιστορία της Μαδέρας, αλλά θα περιοριστώ στην παλιά πόλη Φουνσάλ.
Αφορμή μου έδωσε η εξαιρετική πρωτοβουλία του καλλιτέχνη Martinho Mendes, ο οποίος με

Gabriel Motta, 
Travessa das Torrea Nο 1

την δυναμικότητα του και τη συμπαράσταση αρκετών συναδέλφων του κατόρθωσε να δημιουργήσει ένα έργο τέχνης.

Η παλιά πόλη του Funchal είναι από το 2010 το κέντρο του σχεδίου ''Τέχνη των ανοικτών θυρών'' (Projecto ‘arte de portas abertas’).

Το ΔΙΚΑΙΩΜΑ της ΕΥΘΑΝΑΣΙΑΣ

Μία αξιοπρεπής αναχώρηση από τη ζωή

‘The Time to Live and the Time to Die’


Φίλες και φίλοι,

Δεν γνωρίζω κατά πόσον είσαστε εξοικειωμένοι ή ψυχολογικά συμφιλιωμένοι με την έννοια και την ιδέα της ‘ευθανασίας’, ούτε αν ασχοληθήκατε, έστω και φιλοσοφικά, μαζί της.

Ζωή και θάνατος! Αρχή και τέλος! Κάθε μέρα που περνά πεθαίνουμε και λιγάκι! Πέφτουμε