Ετικέτες

Τρίτη 21 Αυγούστου 2018


Η ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΗ ΒΥΘΙΣΜΕΝΗ ΠΟΛΗ ΣΤΟ 
ΠΑΥΛΟΠΕΤΡΙ

Φίλες και φίλοι σας χαιρετώ,

«Οπωσδήποτε πρέπει να πάτε στην Ελαφόνησο, είναι το κάτι άλλο», μας έλεγε, εδώ και χρόνια, ο αδελφός μου. Την εβδομάδα που μας πέρασε λοιπόν, αξιωθήκαμε επιτέλους να την επισκεφθούμε για μερικές μέρες και να θαυμάσουμε άλλη μια από τις ομορφιές της Χώρας μας! Το νησάκι πανέμορφο, ήρθαμε όμως σε λάθος εποχή! Αύγουστος μήνας και η γιορτή της
Βυθισμένη πόλη ΠΑΥΛΟΠΕΤΡΙΟΥ - Φωτό 16.08.2018
Παναγίας! Το γνωρίζαμε μεν, αλλά δεν γινόταν διαφορετικά. Οι Ιταλοί επισκέπτες ίσως ξεπερνούσαν τον πληθυσμό του νησιού. Στην περίφημη παραλία του Σίμου επικρατούσε το αδιαχώρητο από αυτοκίνητα και ανθρώπους. Πάντως, η λιγότερο γνωστή παραλία της Παναγίας, στην περιοχή Κάτω Νησί, στην δυτική πλευρά της Ελαφονήσου, όπου και το ξενοδοχείο μας, τα πράγματα ήταν πολύ πιο ήρεμα. Τα νερά γύρω από το νησί κρυστάλλινα, σε αποχρώσεις γαλάζιες και σμαραγδένιες.
Ως γνωστόν, όπου και να πάμε, η Πατρίδα μας θα έχει να μας δείξει κάτι που δεν γνωρίζαμε, κάτι που να μας εκπλήσσει ή και τα δύο μαζί. Όταν διαβάσαμε λοιπόν για την αρχαιότερη βυθισμένη πόλη στο Παυλοπέτρι, ως συνταξιούχοι δύτες και λόγω του σχετικού αβαθούς της περιοχής (το βάθος δεν ξεπερνά τα 3-4 μέτρα), αποφασίσαμε να κάνουμε μια θαλασσινή επίσκεψη...ώστε να δούμε αν οι αρχαιολόγοι κάνουν καλά τη δουλειά τους! Ρωτώντας
Λήψη από τον λόφο Βάρδια. Διακρίνονται: μπροστά, το λιμάνι της Ελαφονήσου, στο κέντρο, το νησάκι Παυλοπέτρι, στο βάθος, η παραλία της Πούντας κι από πίσω, πολύ αμυδρά, η λίμνη Στρογγύλη 
Φωτό 14.08.2018 
και ψάχνοντας βρίσκεις...λέμε, έτσι το κοριτσάκι του ξενοδοχείου μας, τηλεφώνησε μια φίλη της, της οποίας ο πατέρας κάνει δρομολόγια θαλάσσιου ταξί μεταξύ Ελαφονήσου-Πούντας και για 25€ προσεφέρθη να μας πάει απέναντι, στον χώρο που αναπαύεται η αρχαία ελληνική  Πόλη. Μετά από ένα οκτάλεπτο ταξιδάκι 
Το νησάκι Παυλοπέτρι - Φώτο 16.08.2018
φθάνουμε στον προορισμό μας.

Προσφάτως -ΕΥΤΥΧΩΣ, ΕΣΤΩ ΚΙ ΑΡΓΑ, ΚΑΠΟΙΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΞΥΠΝΗΣΑΝ- έτσι, επειδή οι άγκυρες κατέστρεφαν τα ερείπια της 5.000 ετών αρχαίας πόλης, απαγορεύτηκε η αγκυροβόληση πάνω από αυτήν. Ρίχνουμε λοιπόν άγκυρα λίγο πιο



πέρα, κοντά στη νησίδα Χαμόκυλο, με την ελπίδα να αξιοποιήσουμε στο έπακρον την μία ωρίτσα που είχαμε στην διάθεσή μας για την περιήγηση του ενάλιου αρχαιολογικού χώρου. Ο χρόνος λίγος για μια έκταση οκτώ περίπου γηπέδων ποδοσφαίρου (9000 μ2, το 2009)...αρκετός
όμως για να πάρουμε μια μικρή γεύση και να βγάλουμε κάποιες φωτογραφίες! Μετά τις απαραίτητες οδηγίες από τον καπετάνιο, χωρίς χρονοτριβή, αρπάζουμε μάσκες, αναπνευστήρες, πέδιλα και την κόκκινο-
πορτοκαλί μας σημαδούρα, για να μη μας κόψει στα δύο κανένας προσεκτικός χειριστής ταχύπλοου σκάφους, βουτάμε στο νερό κι αρχίζουμε την εξερεύνηση! Παρεμπιπτόντως, ευτυχώς που η διάδοση του ήχου στο νερό είναι ταχύτερη απ’ ότι στον αέρα, καθότι ελάχιστοι ενδιαφέρονται για τις σημαδούρες! 



Η θάλασσα γαλήνια, τα νερά διαυγέστατα, η ορατότητα τουλάχιστον 25 μέτρα! Σκέτη απόλαυση! Φανταστικά! Φυσικά, όπως προανέφερα, δεν μπορέσαμε να δούμε τα πάντα αλλά χαρήκαμε κυριολεκτικά ό,τι βρισκόταν στο οπτικό μας πεδίο!

Κατά την αρχαιότητα η σημερινή Ελαφόνησος δεν ήταν νησί αλλά τμήμα της χερσονήσου "ΟΝΟΥ ΓΝΑΘΟΣ", διότι το τότε σχήμα παρέπεμπε στην μορφή γνάθου γαϊδουριού.

Ο οικισμός του Παυλοπετρίου ήταν μια αρχαία ελληνική πόλη η οποία βρίσκεται στον υποθαλάσσιο χώρο ανάμεσα στην πολύ όμορφη παραλία της Πούντας και στην
νησίδα Παυλοπέτρι σε απόσταση 600 μέτρων περίπου από το λιμάνι της Ελαφονήσου. 

Ήταν το 1904 όταν ο γεωλόγος Φωκίων Νέγρης ανέφερε την ύπαρξη της αρχαίας πόλης, αλλά μόλις το 1967 ανακαλύφθηκε από τον ωκεανογράφο Dr. Nicholas Flemming του Πανεπιστημίου του Southampton. To 1968 O Flemming με μια ομάδα αρχαιολόγων από το Πανεπιστήμιο του Cambridge και σε συνεργασία με τον Έφορο Αρχαιοτήτων Σπάρτης, καθηγητή Άγγελο Δεληβορριά, επί τη βάσει των επιφανειακών ευρημάτων χαρτογράφησαν και χρονολόγησαν τη βυθισμένη πολιτεία. Με την χρήση πρωτοποριακών μεθόδων και συνδυασμών σύγχρονων τεχνικών, όπως το Sonar της Nautilus Ltd. και τη φωτο-στερεογραμμετρική αποτύπωση (Κέντρο Ρομποτικής του Πανεπιστημίου του Sydney), έχει επιτευχθεί η αποτύπωση των υποθαλάσσιων αρχαιοτήτων και η παραγωγή τρισδιάστατων φωτο-ρεαλιστικών μοντέλων των βυθισμένων αρχιτεκτονικών στοιχείων.

Οι έρευνες αποκάλυψαν ότι η πόλη κατοικήθηκε πριν από το 2800 π.Χ., στην
Στην υφαλοράχη, Β/Α.της βυθισμένης πόλης υπάρχει το νεκροταφείο που αποτελείται από 60 τάφους. Τα ανοίγματα που διακρίνονται ανήκουν σε τάφους - Φωτό 16.08.2018
αρχή της εποχής του χαλκού. Όπως πιστεύεται, η πόλη βυθίστηκε γύρω στο 1000 π.Χ. από σεισμούς. Κατά τους ερευνητές και από τα επιστημονικά δεδομένα, υπήρξε μια πόλη με άριστη ρυμοτομία, που περιλάμβανε ένα πολύ καλά κατασκευασμένο οδικό δίκτυο, πλατείες, δρόμους, μνημεία, διώροφες κατοικίες, δημόσια κτίρια, πολύπλοκο σύστημα διαχείρισης του νερού με υδρορροές. Πολλά πράγματα στο Παυλοπέτρι μας θυμίζουν τις
δικές μας πόλεις και τον δικό μας προαστιακό τρόπο ζωής, με τους κατοίκους να ζουν γειτονικά ο ένας δίπλα στον άλλον σε προσχεδιασμένους δρόμους.

Σύμφωνα με τον Dr Jon Henderson του Πανεπιστημίου Nottingham, τα αποτελέσματα των ευρημάτων, παρά το γεγονός ότι η πόλη ήκμασε πριν από 4.000
χρόνια, παρουσιάζουν πολλά κοινά σημεία με τις σύγχρονες σημερινές λιμενικές πόλεις, όπως το Λίβερπουλ, το Λονδίνο, την Νέα Υόρκη, το Σαν Φρανσίσκο, το Τόκιο ή την Σαγκάη.

Κατά τους μελετητές, το Παυλοπέτρι δεν ήταν απλώς ένα χωριό αγροτών, αλλά μια οργανωμένη κοινωνία όπου οι άνθρωποι ασκούσαν διάφορα επαγγέλματα. Υπήρχαν
Το σκάφος που μας έφερε στον αρχαιολογικό χώρο
ηγέτες, αξιωματούχοι, γραμματείς, έμποροι, τεχνίτες (αγγειοπλάστες, εργάτες, καλλιτέχνες), στρατιώτες, ναυτικοί, αγρότες, ποιμένες και πιθανώς σκλάβοι.

Το Παυλόπετρι ήταν η γέννηση ενός νέου τύπου πόλης στην Ευρώπη που δεν βασιζόταν σε έναν βασιλιά ή σε μια ιερή ανακτορική δομή, αλλά μάλλον στο εμπόριο και στην οικονομία.

Στα ευρήματα συγκαταλέγονται τουλάχιστον 15 χωριστά κτίρια, αυλές, δρόμοι, δύο τάφοι θαλάμων και τουλάχιστον 37 τάφοι ακρωτηρίου.

Διάσπαρτα σε όλο τον πυθμένα του Παυλοπετρίου βρίσκονται απομεινάρια εκατοντάδων μεγάλων πίθων. Η μαζική
...και μια από τις κόρες του Ποσειδώνα που αναδύθηκε αίφνης μπροστά μου!
συνάρθροιση αυτών θραυσμάτων σε συγκεκριμένα κτίρια υποδεικνύει μια μορφή κεντρικής αποθήκευσης και πιθανώς χώρο ανακατανομής.

Επιχειρήσεις αυτού του επιπέδου προϋποθέτουν ένα προηγμένο επίπεδο διοίκησης και λογιστικής για την καταγραφή/παρακολούθηση των εισαγωγών και των εξαγωγών.

Για περισσότερες πληροφορίες σας παραπέμπω στο διαδίκτυο!

Γιάννης Αρβανιτάκης

Η φωτογραφία είναι αναπαράσταση του Παυλοπετρίου μέσω υπολογιστού και δημοσιεύτηκε σε άρθρο του BBC στις 8 Οκτωβρίου 2011.
Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες ,

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)