Τα ΚΟΑΛΑ
του Γιάννη Αρβανιτάκη
Αλήθεια, φίλες και φίλοι,
πόσο λίγα πράγματα γνωρίζουμε για τον θαυμαστό κόσμο που μας περιβάλλει!
πόσο λίγα πράγματα γνωρίζουμε για τον θαυμαστό κόσμο που μας περιβάλλει!
Σίγουρα θα έχετε διαβάσει ή έχετε δει κάποιο ντοκιουμαντέρ για τα τόσο συμπαθητικά κι αγαπησιάρικα κοάλα. Τα έχω
φωτογραφίσει αρκετές φορές και σας παρουσιάζω μερικές φωτό που κατά την γνώμη μου ξεχωρίζουν. Παραθέτω επίσης ορισμένες ενδιαφέρουσες και λιγότερο γνωστές πληροφορίες γύρω από την ζωή τους.
Το κοάλα έχει μια φυσική ιστορία που ξεκινά τουλάχιστον 25 εκατομμύρια χρόνια πριν. Η επιστημονική ονομασία του κοάλα, φασκόλαρκτος ο σταχτόχρους (Phascolarctos cinereus), προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις ''φάσκολος'' που σημαίνει ''σάκος, μάρσυπος'', και ''άρκτος''. Το επίθετο "cinereus" προέρχεται από τη λατινική και σημαίνει 'σταχτόχρους'. Το χρώμα τους όμως μπορεί να ποικίλει μέχρι και καστανοκόκκινο.
Η λέξη κοάλα προέρχεται από το gula (γκούλα) της αρχαίας, νεκρής διαλέκτου της φυλής Dharug των Αβορίγινων και σημαίνει ''όχι νερό'' ή ''έλλειψη νερού''. Τα κοάλα σπάνια πίνουν νερό επειδή το 90% της απαιτούμενης ποσότητας ύδατος προσλαμβάνεται από τα φύλλα ευκαλύπτου.
Τα κοάλα δεν είναι αρκούδες, αλλά μαρσυποφόρα θηλαστικά που συγγενεύουν με τα καγκουρό και τους φασκωλόμυες
(wombat). Αρκούδες κοάλα τα ονόμασαν οι Ευρωπαίοι όταν ήρθαν για πρώτη φορά στην Αυστραλία, επειδή σκέφτηκαν πως έμοιαζαν και μάλιστα ότι ήταν αρκούδες.
Όταν οι Ευρωπαίοι πάτησαν πόδι στην Αυστραλία, εκτιμάται πως ο πληθυσμός των κοάλα ανερχόταν στα 10 εκατομμύρια! Κάποτε είχαν κατηγορηθεί οι Αβορίγινες για την σχεδόν εξαφάνισή τους, διότι κάπου-κάπου τα κυνηγούσαν για το κρέας τους, όμως στην πραγματικότητα ήταν οι Ευρωπαίοι που τα θανάτωναν για την εκμετάλλευση της γούνας των! Το εμπόριο γούνας κοάλα απαγορεύτηκε το 1927.
Το αυστραλιανό ίδρυμα κοάλα (AKF - Australian Koala Foundation) εκτιμά πως ο σημερινός αριθμός των κοάλα στην άγρια φύση της Αυστραλίας φθάνει τις 43.000 έως 80.000 άτομα περίπου.
Πάντοτε σύμφωνα με το προαναφερθέν ίδρυμα, υπολογίζεται πως λόγω της απώλειας του βιοτόπου τους, κάθε χρόνο, γύρω στα 4.000 κοάλα σκοτώνονται μόνο από σκύλους κι αυτοκίνητα. Εν τω μεταξύ, η Αυστραλία έχοντας ένα από τα υψηλότερα ποσοστά εκκαθάρισης γης στον κόσμο, κατάφερε να εξαφανίσει το 80% του φυσικού περιβάλλοντος των κοάλα!
Υπολογίζεται πως ένα 80% του οικοτόπου τους έχει ήδη χαθεί και πως ο πληθυσμός τους θα ελαττωθεί ακόμη
περισσότερο στο μέλλον. Αν και προς το παρόν δεν κατατάσσονται άμεσα στην κατηγορία των ζώων που κινδυνεύουν με εξαφάνιση, θεωρούνται ευάλωτα!
Τα κοάλα είναι κυρίως νυκτόβια ζώα, ωστόσο επειδή κοιμούνται για ένα μέρος της νύχτας, μερικές φορές τα βλέπουμε να κινούνται και κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Η γνώμη, ότι τα κοάλα κοιμούνται πολύ διότι είναι μονίμως ''μεθυσμένα'' από τα φύλλα ευκαλύπτου που τρώνε, είναι λανθασμένη. Η αφομοίωση της τοξικής, ινώδους και χαμηλής διατροφικής αξίας δίαιτα τους απαιτεί πολλή ενέργεια, γι’ αυτόν τον λόγο, ο ύπνος είναι η καλύτερη λύση εξοικονόμησης ενέργειας. Η ημερήσια ανάγκη ύπνου των κοάλα ανέρχεται στις 16 μέχρι 20 ώρες! Όταν είναι ξύπνια, ανάλογα με τον όγκο τους, καταναλώνουν ½ έως 1 κιλό φύλλα ευκαλύπτου εκ των οποίων μόνο ένα 25% απορροφάται.
Για τον σκοπό αυτό τα κοάλα διαθέτουν ένα δυσανάλογα
μεγάλο τυφλό έντερο (200 εκατοστά περίπου, του ανθρώπου ανέρχεται στα 6-8 εκ.) γεμάτο μικροοργανισμούς κατάλληλους ν’ αφομοιώσουν τις ίνες και τις τοξικές ουσίες.
Κάθε κοάλα εποικεί μία ομάδα δένδρων τα οποία επισκέπτεται τακτικά που ονομάζονται σπιτικά δένδρα (home trees). Συνήθως δεν επισκέπτονται δέντρα άλλων κοάλα, εκτός από την εποχή του ζευγαρώματος. Στο στήθος τους φέρουν έναν αδένα που τρίβουν στα δέντρα και με του οποίου τις εκκρίσεις επισημαίνουν την επικράτειά τους.
Ενώ υπάρχουν πάνω από 700 ποικιλίες ευκαλύπτων, τα κοάλα χρησιμοποιούν για την διατροφή τους 30 – 50 είδη εξ αυτών. Στην ουσία βέβαια μόνο 2-3 διαφορετικά ήδη διότι οι ποικιλίες αυτές είναι εξαπλωμένες στην ανατολική και νοτιοανατολική Αυστραλία.
Τα θηλυκά κοάλα φθάνουν την σεξουαλική ωριμότητα όταν γίνουν 2 ετών περίπου, ενώ τ’ αρσενικά στον τρίτο ή τέταρτο χρόνο της ζωής τους.
Τα νεώτερα θηλυκά κοάλα γεννούν μια φορά το χρόνο, τα δε μεγαλύτερα κάθε 2 ή 3 χρόνια. Το νεογέννητο κοαλάκι έχει μήκος 2 εκατοστά περίπου, είναι τυφλό, δεν φέρει τρίχωμα και τ’ αυτιά του δεν έχουν αναπτυχθεί ακόμα. Το μικρό διαμένει στον μάρσυπο της μητέρας του περίπου 6 έως 7 μήνες, πίνοντας μόνο γάλα. Στο διάστημα αυτό κρατιέται από την θηλή η οποία διογκώνεται στο στόμα του νεογέννητου. Επίσης, ένας μυϊκός σφιγκτήρας στο άνοιγμα του σάκου εμποδίζει την πτώση του προς τα έξω.
Περαιτέρω, τα κοαλάκια πρέπει να σιτίζονται με μια χυλοειδή ουσία η οποία είναι μια εξειδικευμένη μορφή των περιττωμάτων της μητέρας και που ονομάζεται «pap». Αυτό επιτρέπει στη μητέρα να μεταδώσει στο μικρό της τους απαραίτητους για την πέψη ειδικούς μικροοργανισμούς του εντέρου.
Το κοαλάκι, όταν αρχίζει να βγαίνει έξω από τον θύλακα, κρεμιέται στην πλάτη ή την κοιλιά της μαμάς και επιστρέφει για να πίνει γαλατάκι. Όταν ο σάκος είναι πλέον πολύ μικρός για να το χωρέσει, τότε ξεκινά την δική του περιπέτεια. Ανάλογα με τις συνθήκες, το κοάλα θα εγκαταλείψει την θαλπωρή της μητρικής στέγης σε ηλικία 1 έως 3 ετών.
Κατά την ενηλικίωση το ύψος των κοάλα φθάνει τα 60 έως 85 εκατοστά, ενώ το βάρος τους ποικίλλει ανάλογα με την περιοχή που ζουν. Στα βορειοανατολικά πλάτη ζυγίζουν 4
έως 8,5 κιλά ενώ τα νοτιοανατολικά 7 έως 13 kg. Το προσδόκιμο ζωής ενός κοάλα στο φυσικό του περιβάλλον ανέρχεται στα 10 με 14 έτη, ενώ στην αιχμαλωσία μπορεί να φθάσει και τα 20.
Τα κοάλα είναι τα μόνα θηλαστικά εκτός από τα πρωτεύοντα που έχουν δακτυλικά αποτυπώματα όπως κι οι άνθρωποι.
Μια άλλη απειλή για τον πληθυσμό των κοάλα είναι η χλαμυδίαση, μια σεξουαλικά μεταδιδόμενη ασθένεια, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε τύφλωση, στειρότητα και θάνατο του ζώου. Ωστόσο, επιτυχείς δοκιμές μ’ ένα αντιχλαμυδικό εμβόλιο, δίνουν ελπίδες στους ερευνητές για την καταπολέμηση της νόσου.
Το κοάλα έχει μια φυσική ιστορία που ξεκινά τουλάχιστον 25 εκατομμύρια χρόνια πριν. Η επιστημονική ονομασία του κοάλα, φασκόλαρκτος ο σταχτόχρους (Phascolarctos cinereus), προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις ''φάσκολος'' που σημαίνει ''σάκος, μάρσυπος'', και ''άρκτος''. Το επίθετο "cinereus" προέρχεται από τη λατινική και σημαίνει 'σταχτόχρους'. Το χρώμα τους όμως μπορεί να ποικίλει μέχρι και καστανοκόκκινο.
Η λέξη κοάλα προέρχεται από το gula (γκούλα) της αρχαίας, νεκρής διαλέκτου της φυλής Dharug των Αβορίγινων και σημαίνει ''όχι νερό'' ή ''έλλειψη νερού''. Τα κοάλα σπάνια πίνουν νερό επειδή το 90% της απαιτούμενης ποσότητας ύδατος προσλαμβάνεται από τα φύλλα ευκαλύπτου.
Τα κοάλα δεν είναι αρκούδες, αλλά μαρσυποφόρα θηλαστικά που συγγενεύουν με τα καγκουρό και τους φασκωλόμυες
Όταν οι Ευρωπαίοι πάτησαν πόδι στην Αυστραλία, εκτιμάται πως ο πληθυσμός των κοάλα ανερχόταν στα 10 εκατομμύρια! Κάποτε είχαν κατηγορηθεί οι Αβορίγινες για την σχεδόν εξαφάνισή τους, διότι κάπου-κάπου τα κυνηγούσαν για το κρέας τους, όμως στην πραγματικότητα ήταν οι Ευρωπαίοι που τα θανάτωναν για την εκμετάλλευση της γούνας των! Το εμπόριο γούνας κοάλα απαγορεύτηκε το 1927.
Το αυστραλιανό ίδρυμα κοάλα (AKF - Australian Koala Foundation) εκτιμά πως ο σημερινός αριθμός των κοάλα στην άγρια φύση της Αυστραλίας φθάνει τις 43.000 έως 80.000 άτομα περίπου.
Πάντοτε σύμφωνα με το προαναφερθέν ίδρυμα, υπολογίζεται πως λόγω της απώλειας του βιοτόπου τους, κάθε χρόνο, γύρω στα 4.000 κοάλα σκοτώνονται μόνο από σκύλους κι αυτοκίνητα. Εν τω μεταξύ, η Αυστραλία έχοντας ένα από τα υψηλότερα ποσοστά εκκαθάρισης γης στον κόσμο, κατάφερε να εξαφανίσει το 80% του φυσικού περιβάλλοντος των κοάλα!
Υπολογίζεται πως ένα 80% του οικοτόπου τους έχει ήδη χαθεί και πως ο πληθυσμός τους θα ελαττωθεί ακόμη
Τα κοάλα είναι κυρίως νυκτόβια ζώα, ωστόσο επειδή κοιμούνται για ένα μέρος της νύχτας, μερικές φορές τα βλέπουμε να κινούνται και κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Η γνώμη, ότι τα κοάλα κοιμούνται πολύ διότι είναι μονίμως ''μεθυσμένα'' από τα φύλλα ευκαλύπτου που τρώνε, είναι λανθασμένη. Η αφομοίωση της τοξικής, ινώδους και χαμηλής διατροφικής αξίας δίαιτα τους απαιτεί πολλή ενέργεια, γι’ αυτόν τον λόγο, ο ύπνος είναι η καλύτερη λύση εξοικονόμησης ενέργειας. Η ημερήσια ανάγκη ύπνου των κοάλα ανέρχεται στις 16 μέχρι 20 ώρες! Όταν είναι ξύπνια, ανάλογα με τον όγκο τους, καταναλώνουν ½ έως 1 κιλό φύλλα ευκαλύπτου εκ των οποίων μόνο ένα 25% απορροφάται.
Για τον σκοπό αυτό τα κοάλα διαθέτουν ένα δυσανάλογα
Κάθε κοάλα εποικεί μία ομάδα δένδρων τα οποία επισκέπτεται τακτικά που ονομάζονται σπιτικά δένδρα (home trees). Συνήθως δεν επισκέπτονται δέντρα άλλων κοάλα, εκτός από την εποχή του ζευγαρώματος. Στο στήθος τους φέρουν έναν αδένα που τρίβουν στα δέντρα και με του οποίου τις εκκρίσεις επισημαίνουν την επικράτειά τους.
Ενώ υπάρχουν πάνω από 700 ποικιλίες ευκαλύπτων, τα κοάλα χρησιμοποιούν για την διατροφή τους 30 – 50 είδη εξ αυτών. Στην ουσία βέβαια μόνο 2-3 διαφορετικά ήδη διότι οι ποικιλίες αυτές είναι εξαπλωμένες στην ανατολική και νοτιοανατολική Αυστραλία.
Τα θηλυκά κοάλα φθάνουν την σεξουαλική ωριμότητα όταν γίνουν 2 ετών περίπου, ενώ τ’ αρσενικά στον τρίτο ή τέταρτο χρόνο της ζωής τους.
Τα νεώτερα θηλυκά κοάλα γεννούν μια φορά το χρόνο, τα δε μεγαλύτερα κάθε 2 ή 3 χρόνια. Το νεογέννητο κοαλάκι έχει μήκος 2 εκατοστά περίπου, είναι τυφλό, δεν φέρει τρίχωμα και τ’ αυτιά του δεν έχουν αναπτυχθεί ακόμα. Το μικρό διαμένει στον μάρσυπο της μητέρας του περίπου 6 έως 7 μήνες, πίνοντας μόνο γάλα. Στο διάστημα αυτό κρατιέται από την θηλή η οποία διογκώνεται στο στόμα του νεογέννητου. Επίσης, ένας μυϊκός σφιγκτήρας στο άνοιγμα του σάκου εμποδίζει την πτώση του προς τα έξω.
Περαιτέρω, τα κοαλάκια πρέπει να σιτίζονται με μια χυλοειδή ουσία η οποία είναι μια εξειδικευμένη μορφή των περιττωμάτων της μητέρας και που ονομάζεται «pap». Αυτό επιτρέπει στη μητέρα να μεταδώσει στο μικρό της τους απαραίτητους για την πέψη ειδικούς μικροοργανισμούς του εντέρου.
Το κοαλάκι, όταν αρχίζει να βγαίνει έξω από τον θύλακα, κρεμιέται στην πλάτη ή την κοιλιά της μαμάς και επιστρέφει για να πίνει γαλατάκι. Όταν ο σάκος είναι πλέον πολύ μικρός για να το χωρέσει, τότε ξεκινά την δική του περιπέτεια. Ανάλογα με τις συνθήκες, το κοάλα θα εγκαταλείψει την θαλπωρή της μητρικής στέγης σε ηλικία 1 έως 3 ετών.
Κατά την ενηλικίωση το ύψος των κοάλα φθάνει τα 60 έως 85 εκατοστά, ενώ το βάρος τους ποικίλλει ανάλογα με την περιοχή που ζουν. Στα βορειοανατολικά πλάτη ζυγίζουν 4
Τα κοάλα είναι τα μόνα θηλαστικά εκτός από τα πρωτεύοντα που έχουν δακτυλικά αποτυπώματα όπως κι οι άνθρωποι.
Μια άλλη απειλή για τον πληθυσμό των κοάλα είναι η χλαμυδίαση, μια σεξουαλικά μεταδιδόμενη ασθένεια, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε τύφλωση, στειρότητα και θάνατο του ζώου. Ωστόσο, επιτυχείς δοκιμές μ’ ένα αντιχλαμυδικό εμβόλιο, δίνουν ελπίδες στους ερευνητές για την καταπολέμηση της νόσου.
Μολονότι υπάρχουν αποτελεσματικά αντιβιοτικά, δεν δύνανται να χορηγηθούν επειδή είναι επιβλαβή για τον οργανισμό των κοάλα.
Σημειωτέον πως στην αιχμαλωσία έχει παρατηρηθεί ομοφυλοφιλική συμπεριφορά μεταξύ θηλυκών κοάλα, κάτι που ευνοεί επίσης την εξάπλωση των χλαμυδίων.
Για περισσότερες λεπτομέρειες/πληροφορίες σας παραπέμπω στις κάτωθι πηγές και στο διαδίκτυο.
Γιάννης Αρβανιτάκης
ΠΗΓΕΣ
https://www.savethekoala.com/about-koalas/interesting-facts
https://www.livescience.com/27401-koalas-facts.html
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6023247/
https://glennaalbrecht.com/2017/01/17/koalas-a-retrospective/
The book of animal ignorance – John Mitchinson, John Lloyd 2007–ISBN 978-0-571-23370-0
https://www.theguardian.com/commentisfree/2017/jan/16/koalas-are-at-the-centre-of-a-perfect-storm-the-species-is-slipping-away
Γιάννης Αρβανιτάκης
ΠΗΓΕΣ
https://www.savethekoala.com/about-koalas/interesting-facts
https://www.livescience.com/27401-koalas-facts.html
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6023247/
https://glennaalbrecht.com/2017/01/17/koalas-a-retrospective/
The book of animal ignorance – John Mitchinson, John Lloyd 2007–ISBN 978-0-571-23370-0
https://www.theguardian.com/commentisfree/2017/jan/16/koalas-are-at-the-centre-of-a-perfect-storm-the-species-is-slipping-away
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου