ΠΟΣΟ ΚΑΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ; ΠΟΣΟ ΑΘΩΑ ΕΙΝΑΙ Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ; 

του Γιάννη Αρβανιτάκη

Φίλες και φίλοι,

κάπου, κάπου κάθομαι, τα λέω με τον εαυτό μου και σιγοτραγουδώ ''Η σωτηρία της ψυχής είναι μεγάλο πράγμα…'', που τόσο υπέροχα αποδίδει η Πρωτοψάλτη σε μουσική Κραουνάκη και σε στίχους Νικολακοπούλου, ενώ αναρωτιέμαι...αν είμαστε τόσο καλά παιδιά όσο πιστεύουμε πως είμαστε! Αλήθεια, πόσο αθώα είναι πραγματικά η ψυχή του καθενός μας, η μεγάλη μας αυτή άγνωστη;

Ο φίλος μας Sigmund Freud υποστήριζε πως η

προσωπικότητά μας απαρτίζεται από τρία μέρη, το ''εκείνο ή προεγώ'', το ''εγώ'' και το ''υπερεγώ'', δηλαδή τη διαμάχη μεταξύ επιθυμίας (προεγώ), της ηθικής/κριτικής (υπερεγώ), την οποία ελέγχει το μεσολαβητικό, ρυθμιστικό και πραγματιστικό ''εγώ''!

Οι συμπεριφορές και οι πράξεις μας διαμορφώνουν την προσωπικότητα και κατ’ επέκτασιν τον χαρακτήρα μας, αλλά συντονίζονται, ελέγχονται και εκφράζονται διαμέσου του ΕΓΩ, το οποίο είναι η αντανάκλαση της ψυχή μας!
Η συμπεριφορά θεωρείται ότι είναι στοχοκατευθυνόμενη και παίρνει την μορφή της βασιζόμενη σε μία σειρά από επιμέρους στόχους. Οι στόχοι πάλι, διαμορφώνονται, αποθηκεύονται και ελέγχονται διανοητικά από κάθε άτομο, ούτως ώστε να εκδηλώνει τη δέουσα συμπεριφορά ανάλογα με τα εξωτερικά ή εσωτερικά ερεθίσματα που δέχεται.

Βρε παιδιά, έχουμε όλοι μας καθαρή την συνείδηση; Επιτρέψτε μου να έχω πολλές αμφιβολίες! Η συνείδησή μας,

κατά την ταπεινή μου γνώμη, δεν είναι παρά μια προέκταση ή αν θέλετε μία αποφυάδα της ψυχής μας!

Διερωτώμαι συχνά τι θα αποκάλυπτε για τον καθέναν από εμάς η νεκροψία της ψυχής μας! Έλα όμως που η ψυχή είναι άυλη, κι αφού δεν γνωρίζουμε που ακριβώς εδρεύει, φύσει αδύνατον… η εκτέλεση μιας νεκροψίας. Η ψυχή δεν ανατέμνεται! Ας αφήσουμε δε κατά μέρος, πως έστω κι αν ήταν εφικτή, σε τι θα μας ωφελούσε, μιας και θα ήμασταν ήδη νεκροί!

Τουλάχιστον στην περίπτωση θανάτου ενός ατόμου από άγνωστα αίτια, η νεκροψία μας βοηθάει ν’ ανακαλύψουμε τους λόγους που οδήγησαν σ’ αυτόν, καθώς επίσης αν υπήρξε ή προηγήθηκε κάτι, το οποίο αν γνωρίζαμε, θα μπορούσαμε πιθανόν να αποτρέψουμε το μοιραίο. Με τις γνώσεις που αποκομίζουμε, μαθαίνουμε και προσπαθούμε, ει δυνατόν, ν’ αποφύγουμε ή να προλάβουμε παρόμοιες καταστάσεις στο μέλλον.

Αν πιστεύουμε στην ύπαρξη της ψυχής, κι αν κάποια ''άλφα'' ενέργειά μας δεν οφείλεται σε μια ενστικτώδη, αυθόρμητη ή αντανακλαστική αντίδραση, τότε η πράξη αυτή είναι η απόρροια μιας εντολής της ψυχής. Αυτό που επιθυμούμε, αυτό που θέλουμε να πράξουμε και μετά το εκτελούμε, στην ουσία είναι ό,τι απαιτεί και διατάζει η ψυχή μας! Οι σκέψεις μας είναι αφανείς κι ανάλογα με τις περιστάσεις μετατρέπονται σε καλές ή κακές πράξεις, αλλά πολλές φορές, κάποιες σκέψεις δεν εκδηλώνονται ποτέ, καταστέλλονται παραμένοντας ανενεργές βαθειά στο υποσυνείδητο! Άλλες πάλι καραδοκούν εν αδρανεία και ενεργοποιούνται σε μια δεδομένη στιγμή, αν επιβάλλεται από τις περιστάσεις.

Για τον καθέναν μας υπήρξε σίγουρα μια στιγμή στην ζωή μας, που κάποιο άτομο μας πλήγωσε, μας πρόδωσε, μας έβλαψε, μας καταχράστηκε ή έδρασε κακόβουλα εναντίον

μας, κι εμείς αγανακτισμένοι, θυμωμένοι, γεμάτοι συναισθήματα εκδίκησης, από μέσα μας, έστω και φευγαλέα, του ευχηθήκαμε... τα χειρότερα! Καμιά φορά μάλιστα, θα τολμούσα να πω, πως οι σκέψεις αυτές θα μπορούσαν να φθάσουν ή και να ξεπεράσουν κάθε λογικό όριο.

Πάντως, το προεγώ και το υπερεγώ παλεύουν μεταξύ τους, μέχρις ότου να επέμβει και να επικρατήσει το εγώ, με άλλα λόγια η λογική, ώστε να αποφευχθεί μία ανεπανόρθωτη κατάσταση. Δυστυχώς όμως, το εγώ δεν βγαίνει πάντοτε νικητής.

Επειδή λοιπόν πιστεύω στην ταυτοπροσωπία της αποκαλούμενης ψυχής με την συνείδηση, θέτω συχνά το ερώτημα, αν κατά κάποιον τρόπο θα μπορούσαμε να προβλέψουμε ενδεχόμενες κακές συμπεριφορές ή πράξεις, ώστε να προλάβουμε τις πιθανές θλιβερές συνέπειες.

Για τους πιστεύοντες, η λεγόμενη ψυχομετρία ή ψυχοσκόπηση προσφέρει την δυνατότητα ν’ αποκτά κανείς πληροφορίες γι’ ένα νεκρό άτομο αγγίζοντας ή επικεντρώνοντας σ’ ένα προσωπικό αντικείμενο που κάποτε κατείχε αυτό το πρόσωπο. Δεν ξέρω βέβαια, πόσο αποτελεσματική είναι αυτή η μέθοδος για τα εν ζωή άτομα(!)

Και προχωρώ…Βρέ παιδιά, αφού ήδη υφίστανται ακουστικά ανάγνωσης του μυαλού που επιτρέπουν στους ανθρώπους να ελέγχουν και να χειρίζονται τους υπολογιστές με τις σκέψεις…λέω κι εγώ…πως στο πολύ μακρινό μέλλον θα υπάρξουν συσκευές που θα καταγράφουν και θα μετατρέπουν τις προσκέψεις σε εικόνες προτού βγουν στον αέρα για να γίνουν πράξεις(!) Ποιος θα ήταν ο αντίκτυπος στις κοινωνίες μας αν το προαναφερθέν γινόταν πραγματικότητα; Κατά πόσον θα μπορούσε να διατηρηθεί η ελεύθερη βούληση κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες;

Είδατε μήπως την νέο φιλμ-νουάρ ταινία του Steven Spielberg ''Minority Report'' γυρισμένη το 2002, με πρωταγωνιστές τους Tom Cruise, Colin Farrell, Samantha Morton κ.α.

Η ταινία καταπιάνεται με την προ-εγκληματικότητα και εξελίσσεται στην Ουάσιγκτον του 2054, όπου τρία μεταλλαγμένα ανθρώπινα όντα προβλέπουν τα εγκλήματα κι οι δράστες συλλαμβάνονται πριν να τα διαπράξουν.

Το κεντρικό θέμα της ταινίας είναι το ζήτημα της ελεύθερης βούλησης έναντι του αιτιοκρατισμού (ντετερμινισμού). Εξετάζει κατά πόσο μπορεί να υπάρξει ελεύθερη βούληση εάν το μέλλον οριστεί και γίνει γνωστό εκ των προτέρων.

Όλοι μας ανεξαιρέτως, αν δεν έχουμε ήδη ενδώσει, ενδίδουμε κάποτε σε ενέργειες/πράξεις οι οποίες είναι αντίθετες με τα πιστεύω μας και την συνείδησή/ψυχή μας. Απλούστατα οι συγκυρίες δεν μας παραχωρούν τα περιθώρια για να πράξουμε διαφορετικά! Πως θ’ αντιδρούσαμε αν οι πράξεις αυτές ήταν προβλέψιμες; Αν ναι, θα γινόμασταν καλύτεροι άνθρωποι;

Αν οι ανήθικες, κολάσιμες, ζοφερές σκέψεις μας που δεν πρόλαβαν/κατάφεραν να γίνουν πράξεις ήταν καταδικάσιμες... τότε θα έπρεπε να παρελάσουμε όλοι από τα δικαστήρια ηθικής, για να κριθούμε και να τιμωρηθούμε προληπτικά…ανάλογα με την βαρύτητα αυτών των σκέψεων! Αφήστε δε κατά μέρος...ότι κι οι δικαστές είναι άνθρωποι με τα σφάλματά τους... 

Δεν γνωρίζω για σας φίλες και φίλοι…αλλά προσωπικά, όσο κι αν προσπάθησα να γίνω καλύτερος άνθρωπος, όταν αυτοενδοσκοπούμαι, διαπιστώνω πως δεν είμαι τόσο ευχαριστημένος με τ’ αποτελέσματα…όσο θα όφειλα να είμαι!

Εδώ και δεκαετίες μηρυκάζω, τονίζοντας επανειλημμένως, πως δεν έχει νόημα να καταπολεμήσουμε το αποτέλεσμα, το οποίο είναι ήδη δεδομένο, αλλά να θεραπεύσουμε την αιτιολογία που οδήγησε σ’ αυτό!

Τέλος πάντων παιδιά, απλούστατα θέλησα να μοιραστώ αυτές τις σκέψεις μου μαζί σας, επειδή βρίσκω τον εσωτερικό διάλογο/μονόλογο λιγάκι κουραστικό! Σας ευχαριστώ για τον χρόνο που διαθέσατε. 

Γιάννης Αρβανιτάκης


Πηγές
https://www.psychicmediuminpa.com/psychic-blog/psychometry-psychoscopy/
https://www.independent.co.uk/life-style/gadgets-and-tech/news/mind-reading-headset-computer-control-thoughts-microsoft-patent-a8163976.html
https://www.gildshire.com/can-you-photograph-thoughts-and-dreams/