HELLAS - Ελλάς

ΑΜΟΡΓΟΣ - AMORGOS
Η δική μου Ελλάδα (1)… με την ίριδα του φωτογραφικού μου φακού, 16.09.2007

Φίλες και φίλοι,
η Μονή της Παναγίας Χοζοβιώτισσας και η πανέμορφη Αμοργός ήταν για πολλά χρόνια στο στόχαστρο μου. Το

Μονή της Παναγίας Χοζοβιώτισσας - Hozoviotissa

πρώτο πράγμα που σκέφθηκα όταν τελικά βρέθηκα εκεί, ήταν πως οι φωτογραφίες αδικούν την φυσική ομορφιά του νησιού. Ίσως μόνο ένας ποιητής θα μπορούσε να την περιγράψει με λέξεις, που κατά τη γνώμη μου, κι’ αυτές δεν θα ήταν αρκετές.

Νησάκι των νότιων Κυκλάδων η Αμοργός, με 1859 κατοίκους (απογραφή 2001), έχει έκταση 121 χλμ2 και το μήκος των ακτών της φτάνει τα 126 χλμ. Το σχήμα της είναι μακρόστενο με μέγιστο μήκος 30 χλμ. και μέγιστο πλάτος 6 χλμ. Τα υψηλότερα βουνά της είναι ο βραχώδης και εξαιρετικά
δύσβατος Κρίκελος ή Κρούκελος ύψους 821 μ. και ο

Προφήτης Ηλίας ύψους 698 μ. Ως το 1835 ο Κρίκελος καλυπτόταν από ένα πυκνό δάσος δρυών, πρίνων, αγριοκυπαρισσιών κ.α., οπότε και καταστράφηκε από μία πυρκαγιά που έκαιγε επί είκοσι ημέρες. Η φυσική αυτή βλάστηση για αιώνες τροφοδοτούσε το νησί με ναυπηγική ξυλεία.

Η Αμοργός οφείλει την ονομασία της στο φυτό αμοργίς, ένα είδος λιναριού από το οποίο στην αρχαιότητα φτιάχνονταν οι ‘άλικοι αμοργίδες’ ή ‘Αμοργίνοι χιτώνες’ (κατά Πλάτωνα). Ο Αριστοφάνης στη Λυσιστράτη αναφέρει ότι τους φορούσαν οι γυναίκες της Αθήνας για να φαίνονται γυμνές και να εξάπτουν τον έρωτα των ανδρών τους.

Οι ‘άλικοι αμοργίδες’ ήταν ερυθρόχρωμοι (al = στα τούρκικα

Κατάπολα

σημαίνει κόκκινο), αραχνοΰφαντοι χιτώνες που βαφόντουσαν με βαφές του λειχήνα, ροκκέλα η βαφική (Roccella tinctoria).

Η Αμοργός είναι διάσημη για τα πανέμορφα μονοπάτια της που προσελκύουν κάθε χρόνο χιλιάδες περιπατητές.

Αν βρεθείτε στην Αμοργό, μη παραλείψετε να επισκεφθείτε τη Μονή της Χοζοβιώτισσας. Περίπου 300 μέτρα πάνω από το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου, ανάμεσα στα πολύχρωμα βράχια και σε απόσταση 300 σκαλοπατιών από τη βάση του βουνού, υψώνεται το εκθαμβωτικής ομορφιάς δόμημα της Μονής με την εντυπωσιακή κυκλαδική αρχιτεκτονική του.

Το κτίριο είναι οκταώροφο και εκτείνεται σε μήκος 40μ., ενώ το πλάτος του περιορίζεται στα 5 μέτρα. Η επικοινωνία μεταξύ των ορόφων γίνεται με σκάλες, οι οποίες πολύ πιθανόν στην εποχή των πειρατών να ήταν ξύλινες ώστε να

αφαιρούνταν σε περίπτωση επίθεσης. Τα κοιλώματα του ορεινού όγκου αξιοποιήθηκαν στην εντέλεια για να δημιουργηθούν οι αναγκαίοι χώροι. Οι λευκοί εξωτερικοί τοίχοι δεν είναι ενιαίοι αλλά ακολουθούν τη φυσική ανάγλυφη μορφή της βραχοσειράς

Στο κτίριο φέρει και τμήματα που προσετέθησαν μεταγενέστερα, από τους Ενετούς (1296-1537).

Σύμφωνα με επιγραφή της Ι. Μονής και με τις πατριαρχικές σφραγίδες Ιερεμίου Β΄(1583 μ.Χ.) και Τιμοθέου Β΄ (1613 μ.Χ.), η Μονή κτίστηκε το 1088 μ.Χ. από το βυζαντινό αυτοκράτορα Αλέξιο Α΄ Κομνηνό.

Η ιστορία της μονής ξεκινά από το Βυζάντιο, αλλά και τους χριστιανούς της Παλαιστίνης από παραφθορά του "Χοζιβίτισσα" ή "Κοζιβίτισσα", από την παλαιστινιακή περιοχή Χόζοβα ή Χοζιβά ή Κοζιβά στους Αγίους Τόπους, σήμερα Wadi Qilt της Ιεριχούς, όπου σύμφωνα με γραπτές μαρτυρίες των Βυζαντινών χρονογράφων, υπήρχε ακμάζουσα ορθόδοξη μοναστηριακή κοινότητα. Επίσης, η συχνότητα του επωνύμου Γαβαλάς παραπέμπει στην ιστορική πόλη Γάβαλα της Συρίας, σημερινή Τζάμπλε (Jableh).

Σύμφωνα με τη θρησκευτική παράδοση, υπάρχουν δύο εκδοχές για τον τρόπο έλευσης της εικόνας στην Αμοργό: κατά την πρώτη, η εικόνα βρέθηκε μέσα σε μια βάρκα εκεί ακριβώς που είναι κτισμένο το σημερινό μοναστήρι. Λέγεται ότι την εποχή της εικονομαχίας, μια γυναίκα από τη Χόζοβα

της Παλαιστίνης, για να διασώσει την εικόνα τη τοποθέτησε μέσα σε βάρκα και την άφησε να ταξιδέψει μόνη της στην θάλασσα.

Κατά τη δεύτερη, ήταν εκδιωκόμενοι μοναχοί από το μοναστήρι του Χοτζεβά της Παλαιστίνης αυτοί που έφεραν την εικόνα στην Αμοργό. Περνώντας από την Κύπρο οι μοναχοί έπεσαν πάνω σε ληστές που βεβήλωσαν, έσχισαν την εικόνα στα δύο και την πέταξαν στη θάλασσα. Με θαυματουργό τρόπο, τα δύο τεμάχια έφθασαν κάτω από το βράχο της Αμοργού κι ενώθηκαν μόνα τους χωρίς να διακρίνεται τίποτε. Άλλοι πάλι, λένε ότι συγκολλήθηκαν από τους μοναχούς, οι οποίοι συνέχισαν το ταξίδι τους, έφτασαν στην Αμοργό και έκτισαν το μοναστήρι στον τόπο που τους υπέδειξε η Παναγία. Μάρτυρας για τον τόπο αυτό ήταν η σμίλη, που για αιώνες βρισκόταν σφηνωμένη στο βράχο και έπεσε το 1952. Η εικόνα της Παναγιάς της Χοζοβιώτισσας διασώζεται στο μονόχωρο εκκλησάκι με την κεραμοσκεπή, καθώς και η σιδερένια σμίλη που χρησιμοποίησε ο αρχιμάστορας για την κατασκευή του.

Θέα των Καταπόλων από ψηλά

Η Ι. Μονή ανήκει στην Ιερά Μητρόπολη Θήρας, Αμοργού και Νήσων.

Τα Κατάπολα είναι το κύριο λιμάνι της Αμοργού και έχει χαρακτηριστεί ως παραδοσιακός οικισμός κυκλαδίτικης αρχιτεκτονικής.

Σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευρήματα φαίνεται πως τα Κατάπολα έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην κατοίκηση του νησιού. Στο λόφο νότια από τα Κατάπολα υπάρχουν ίχνη κατοίκησης από τη 4η χιλιετία π.Χ. Στα μυκηναϊκά χρόνια οι κάτοικοι μετακινήθηκαν στο Ξυλοκερατίδι, όπου τα πρώτα ίχνη κατοίκησης χρονολογούνται στην 2η χιλιετία π.Χ., καθώς εδώ έχουν βρεθεί τάφοι λαξευμένοι στο βράχο.

Στις αρχές των ιστορικών χρόνων άρχισε να κατοικείται ξανά

Από το εσωτερικό της μονής

ο λόφος νότια των Καταπόλων, αποτελώντας το πυρήνα της Αρχαίας Μινώας. Σύμφωνα με την παράδοση ο εποικισμός έγινε από Ίωνες τον 11ο αιώνα π.Χ. Η κατοίκηση στην πόλη ήταν συνεχής. Τον 8ο αιώνα π.Χ. κατασκευάστηκε ένα τείχος από την ακρόπολη στην κορυφή του λόφου μέχρι το λιμάνι των Καταπόλων για την οχύρωση της πόλης. Η πόλη συνέχισε να κατοικείται συνεχώς κατά τους αρχαϊκούς και τους κλασσικούς χρόνους όμως έχουν ανακαλυφθεί πολύ λίγα κατάλοιπα του οικισμού. Κτίρια που σώζονται από τους ελληνιστικούς χρόνους είναι το Γυμνάσιο και ένας μαρμάρινος ναός με ένα ιστάμενο άγαλμα, μάλλον του Απόλλωνα.

Περισσότερα κατάλοιπα σώζονται από την Παλαιοχριστιανική περίοδο, όπως μέλη μιας βασιλικής η οποία είχε κτιστεί στη θέση ενός αρχαιοελληνικού ναού, όπως κίονες, κιονόκρανα και βάσεις αγαλμάτων, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή της Παναγιάς την Καταπολιανής.

Ο σύγχρονος οικισμός δημιουργήθηκε μετά την ένταξη της Αμοργού στην Ελλάδα τον 19ο αιώνα και από τότε αναπτύσσεται συνεχώς.

Ερείπια τριών αρχαίων αυτόνομων πόλεων διασώζονται στο

νησί. Πρόκειται για τη Μινώα, τον πρώτο οικισμό του νησιού, που ιδρύθηκε από τους Κρήτες, την Αρκεσίνη, που ίδρυσαν οι Ναξιώτες κοντά στη σημερινή περιοχή Καστρί, και την Αιγιάλη δίπλα στα Θολάρια. Τα αρχαιολογικά ευρήματα που βρέθηκαν σ’ αυτές τις πόλεις, χρονολογούνται από την πρωτοκυκλαδική εποχή.

Λόγω περιορισμένου χρόνου, δεν πρόλαβα να θαυμάσω και να απολαύσω όλες τις ομορφιές του νησιού. Έφυγα με την ελπίδα και την ευχή να επιστρέψω....

ΠΗΓΕΣ: Προσωπικές σημειώσεις, τουριστικοί οδηγοί διαδικτύου και εν μέρει Wikipedia.

The island of the film “The Big Blue”
Did you know that the 1988 movie “The Big Blue” with Jean Reno was shot on the island of Amorgòs, at the south eastern edge of the Cyclades? Parts of the island reach a considerable height above sea level, offering superb views out over the Archipelago, Amorgós is one of the most impressive Cycladic islands, boasting marvellous beaches with azure waters, gorgeous caves, ideal spots for diving, scenic bays and ancient footpaths leading through its steep rocky terrain… Inhabited since the Protocycladic Era, as indicated by archaeological finds brought to light in the area, Amorgós has a long cultural history and tradition.

Amorgos ist eine Insel mit Weissen Häusern, Kristall klarem Wasser, und einer Friedvollen Atmosphäre. Es ist kein Zufall das Luc Besson sich entschieden hatte hier den ersten Teil von The Big Blue zu drehen. Eins nur manchmal von Backpackern besucht, hat sich Amorgos seit dem Film zu einer "Trendigen" Insel entwickelt. Und es überrascht auch nicht das viele Französische Urlauber sich hier befinden.

Χώρα - Chora

Amorgos ist auf keinen Fall eine Kommerzialisierte Insel, im Gegenteil, sie ist ein Exzellenter Ort zum Entspannen. Sie ist dicht bewaldet, die Gebirgige Umgebungen sind schön und genau auf eine Dramatische Art, und in den Tälern befinden sich aberhunderte von Blumen und Bäumen.
Auch wenn es sich um eine kleine Insel handelt, so gibt es doch einiges zu sehen. Die Einwohner sind sehr Freundlich und sie arbeiten hart daran, das die Insel zu jedem Beginn der Sommersaison, herausgeputzt aussieht.

Ce n'est pas par hasard si l'île a été choisie comme un des lieux de tournage du film"le grand bleu". Ses côtes magnifiques et particulièrement préservées offrent le spectacle de hautes falaises plongeant dans des eaux d'un bleu translucide. Pour autant, les grandes plages sont plutôt rares sur cette île montagneuse qui offre au visiteur ses criques rocheuses aux eaux limpides, ses villages splendides aux traditions préservées, et surtout la visite de son incomparable monastère.L'île d'Amorgos possède deux ports: Egiali au Nord et Katapola plus au Sud. Le premier, plus animé et dévellopé touristiquement se situe au départ de nombreux sentiers de randonnée sillonnant le Nord de l'île, et possède également l'avantage de proposer une grande et belle plage de sable, chose plutôt rare sur l'île d'Amorgos. Proches d'Egiali, les villages haut perchés de Potamos, Tholaria, et Langada, 3 pures merveilles Cycladiques, enchanteront le visiteur grace à leurs innombrables ruelles toutes.

Amorgos Adası’nın otantik Yunan atmosferine sahip güzel sahilleri, özellikle dinlenmek isteyenler için ideal. Amorgos Adası genel olarak sakin ve huzurlu tatil arayışında olanlara cevap verecek nitelikte bir yapıya sahip. Eğer konfor bağımlısı değilseniz size önerim, Amorgos Adası’nın küçük

köylerindeki konaklama seçeneklerine göz atmanız olacaktır. Adanın karakteristik yapısını ancak bu şekilde yaşayabilirsiniz. Amorgos Adası’nın bu ve benzeri sakin bölgelerinde çok az sayıda tesis bulunuyor. Yol bakımından alt yapının gelişmemiş olması da bu sakinliği koruyan etkenlerden.Yunanistan’ın bu Amorgos adası plajlarının muhteşem renkleriyle ünlüdür. Bu nedenle Fransız film yapımcısı olan Luc Besson "The Big Blue" (Derinlik Sarhoşluğu) filminin önemli sahneler için bu adayı seçmiştir. Bu adada ıssız, şaşırtıcı bir tutkunluk ve kumsallar vardır.