...το παρ’ ολίγον διαζύγιο Ήρας – Δία....

Του Ιωάννη Γιαννικόπουλου

...ω τέκνα γλυκομυθοταλανιζόμενα...

** Τα πολύ - πολύ παλιά χρόνια, τότε που ήταν λόγω μεν δωδεκάθεο, έργω δε η του Διός αρχή, η πανέμορφη Ήρα είχε εμπνεύσει σφοδρότατο έρωτα στον Δία που δεν άργησε να τη ζητήσει σε γάμο.... H Ήρα ήταν επιφυλακτική... Μα ο Δίας, τρελός από έρωτα, ήταν αμετάκλητα αποφασισμένος... Μια χειμωνιάτικη μέρα, που η Ήρα έκανε τζόκιν στο δάσος, ο Δίας μεταμορφώθηκε σε πουλί, έγινε κούκος, κι έπεσε μπροστά στα πόδια της... Ανυποψίαστη εκείνη, λυπήθηκε το

ξεπαγιασμένο πουλάκι, έσκυψε και απαλά το πήρε στα χέρια της, το χάιδεψε τρυφερά και με θαλπωρή το ζέστανε στην αγκαλιά της... Μα τότε ο κούκος έγινε πάλι ο Δίας, μεγαλόπρεπος, επιβλητικός κι ακαταμάχητος... Η Ήρα πρόβαλε παρθενικές αντιστάσεις, μα παραδόθηκε κι έγινε
δική του, πρόφτασε όμως να του αποσπάσει "υπόσχεση γάμου"... Πού να ’ξερε τότε ότι ο κούκος δεν επρόκειτο να είναι η μόνη μεταμφίεσή του...

** Ο γάμος τους έγινε με αξεπέραστη λαμπρότητα... Η ζωή του βασιλικού ζεύγους των θεών είχε όλα τα καλά, ήταν όμως και πολυτάραχη και τρικυμιώδης... Ο Δίας εξελίχθηκε σε πρότυπο άπιστου συζύγου, τοις πάσιν γνωστός για τα αμέτρητα μπερμπαντοτσιλιμπουρδίσματά του... Οι συγκρούσεις τους συχνά έπαιρναν διαστάσεις παγκοσμίου πολέμου... Ο Δίας, βεβαίως, προσπαθούσε να κρατά μυστικές τις ερωτοατασθαλίες του και μεταχειρίζονταν διάφορα τεχνάσματα, για να αποφεύγει τις θυελλώδεις εκρήξεις της Ήρας... Κάποτε, μάλιστα, ανέθεσε στην Ηχώ να μιλά ακατάπαυστα, για να αποσπά την προσοχή της Ήρας, ώσπου αυτή ανακάλυψε την απάτη και καταδίκασε την Ηχώ να επαναλαμβάνει συνεχώς τα λόγια των άλλων...
** Ομηρικός ήταν ο καυγάς που ξέσπασε, όταν ο Δίας ισχυρίστηκε ότι οι γυναίκες απολαμβάνουν τον έρωτα περισσότερο από τους άντρες... Η Ήρα φανατικά επέμενε ότι συμβαίνει το αντίθετο... Η διαμάχη ήταν αδιέξοδη, κανείς τους δεν υποχωρούσε... Αποφάσισαν τότε να απευθυνθούν στον Τειρεσία, ο οποίος είχε ζήσει και ως γυναίκα... Η απάντηση του Τειρεσία ήταν: "Αν η ηδονή είναι χωρισμένη σε δέκα μέρη, η γυναίκα παίρνει τα εννιά και ο άντρας το ένα"... Πυρ και μανία η Ήρα τον τύφλωσε, μα ο Δίας, για να μετριάσει την ποινή, του έδωσε τη μαντική ικανότητα και του χάρισε ζωή για εφτά γενιές....
** Αν και άστατος σύζυγος ο Δίας, αλίμονο σ’ όποιον τυχόν επίδοξο εραστή τολμούσε να ερωτοτροπήσει ή έστω να σηκώσει μάτι στην Ήρα... Ο ίδιος όμως συνέχιζε το βιολί του, γι’ αυτό και αλλεπάλληλες ήταν οι εκρήξεις οργής της Ήρας... Εκείνος, πανίσχυρος και υπερόπτης, έθιγε συχνά την αξιοπρέπειά της και πλήγωνε τη γυναικεία περηφάνια της, περιφρονούσε την οργή της και απαιτούσε υποταγή... Κάποτε μάλιστα την έδεσε χειροπόδαρα και την κρέμασε από τον ουρανό και τα σύννεφα...
** Είδε κι απόειδε η Ήρα αποφάσισε να εγκαταλείψει για πάντα τη συζυγική στέγη... Πήρε τα μπογαλάκια της και πήγε στην Εύβοια... Μα ο Δίας δεν ήταν διατεθειμένος να χάσει την πιστή σύζυγό του.... Θα την έφερνε οπωσδήποτε πάλι κοντά του... Πέταξε στην αντικρινή της Εύβοιας στεριά, συμβουλεύτηκε τον γνωστό για τη σοφία του γερο Κιθαιρώνα κι έβαλε σε ενέργεια σχέδιο σωτηρίας του γάμου του... Διέδωσε παντού ότι θα παντρευτεί την Πλάταια, την πανέμορφη κόρη του Ασωπού... Μετά πήρε ένα ξόανο, το έντυσε με νυφιάτικα πέπλα και το έβαλε πάνω σε άμαξα.... Η Ήρα, φουντωμένη από ζήλια -σιγά που θ’ άφηνε άλλη να της πάρει τον Δία της- όρμησε στην άμαξα και ξεγύμνωσε τη νύφη... Και τότε διαπίστωσε τι είχε συμβεί... Μέσα της κατάβαθα ένιωσε ότι ο Δίας αυτή μόνο αγαπά και θέλει για σύζυγό του... Το θεϊκό πρόσωπό της έλαμψε από χαρά... Η αγάπη κι ο έρωτάς της έσβησαν κάθε πίκρα και θυμό... Με ασυγκράτητη λαχτάρα χώθηκε στην αγκαλιά του Δία, δική του ολοκληρωτικά και πάλι και πάντα...
** Το διαζύγιο είχε αποφευχθεί... Δίας και Ήρα, εσαεί ερωτευμένοι, έφτασαν αγκαλιασμένοι στον Όλυμπο, στα θεϊκά δώματά τους... Οι θεραπαινίδες είχαν κάνει όλες τις ετοιμασίες για ένα υπέροχο δείπνο... ... ...

** κι ύστερα, τέκνα μου προσφιλέστατα, έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα...